Loading AI tools
immunoloog uit Duitse Keizerrijk (1854-1917) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Emil Adolf von Behring (Hansdorf, 15 maart 1854 – Marburg, 31 maart 1917) was een Duits medicus. Behring won als eerste in 1901 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde door zijn ontwikkeling van een serum tegen difterie en tetanus.[1] Vanwege deze prestatie werd hij ook in de adelstand verheven.
 Emil Adolf von Behring | ||||
|---|---|---|---|---|
| 15 maart 1854 – 31 maart 1917 | ||||
 | ||||
Emil Adolf von Behring | ||||
| Geboorteland | Duitsland | |||
| Geboorteplaats | Hansdorf | |||
| Overlijdensplaats | Marburg | |||
| Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
| Jaar | 1901 | |||
| Reden | Voor zijn serumtherapie om difterie te behandelen | |||
| Opvolger(s) | Ronald Ross | |||
| ||||
Emil Adolf Behring werd geboren in Hansdorf, het huidige Lawice in Polen, als oudste zoon uit het tweede huwelijk van een schoolmeester dat in totaal dertien kinderen telde. Tussen 1874 en 1878 studeerde hij voor arts bij het Duitse leger omdat zijn armlastige familie het niet kon veroorloven hem naar de universiteit te sturen. Hij was voornamelijk een militaire geneesheer. Na zijn militaire carrière als legerarts werd hij in 1889 overgeplaatst naar het Instituut voor Hygiëne in Berlijn. Hij was hier enkele jaren assistent van Robert Koch. In 1894 werd hij hoogleraar hygiëne aan de Universiteit van Halle en het jaar erop aan die van Marburg, waar hij de rest van zijn leven zou aanblijven.
In 1896 huwde Behring de toen achttienjarige Else Spinola, dochter van de directeur van een Berlijns ziekenhuis. Ze kregen zeven kinderen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
