Loading AI tools
Nederlands dichter Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eeltsje Hettinga (Burgwerd, 9 februari 1955)[1], is een Friestalige dichter, schrijver en vertaler. Hij was de 1ste Dichter van Fryslân (2017-2019). Hi is actief in verschillende Friese literaire projecten.
Eeltsje Hettinga begon als redacteur bij het weekblad De Nije, maar in 1983 werd hij zelfstandig journalist, in welke hoedanigheid hij vijf jaar in de Verenigde Staten verbleef. Hij is geïnteresseerd in beeldende kunst. Hettinga is een jongere broer van de Friese dichter Tsjêbbe Hettinga (1949-2013).
Hettinga debuteerde in 1987 als dichter in het literaire tijdschrift Trotwaer, een tijdschrift waarin hij jarenlang zou blijven publiceren, net als in onder andere het blad Hjir. Voor vier van zijn gedichten werd hij onderscheiden met een Rely Jorritsmapriis (in 1988, 1991, 1994 en 1997). Ook werd een gedicht van hem opgenomen in de bloemlezing Spiegel van de Friese poëzie van de zeventiende eeuw tot heden (1994) van Teake Oppewal en Pier Boorsma. Pas in 1998 echter kwam zijn eerste dichtbundel uit, Akten fan winter, waarvoor hem een jaar later de Fedde Schurerpriis werd toegekend. Akten fan winter werd door critici goed ontvangen, met name om de sterke eenheid van vorm, taal en thematiek. Ook Hettinga's tweede dichtbundel Dwingehôf (2000) kreeg positieve recensies: Abe de Vries vond het een van de grote dichterlijke prestaties in het naoorlogse Friesland. De Vries beschreef in zijn recensie Hettinga's thematiek als "een persoonlijke mythologie van verleden, herinneringen en dood".
Samen met de taalkundige/dichter Eric Hoekstra publiceerde Hettinga in 2002 onder het pseudoniem Hu-Thung-song een bundel gedichten in Chinese stijl, Yn 'e fal fan 'e jûn. Hettinga, door sommigen wel beschouwd als het enfant terrible van de Friese literatuur, zei over deze bundel: "Literatuur is gedeeltelijk ook een grap. Zelfs met jezelf moet je af en toe de spot drijven". In 2006 verscheen Hettinga's derde bundel, Apreos. Zijn bundel Ikader, die in 2012 verscheen, werd genomineerd voor de Gysbert Japicxprijs 2013.
Eeltsje Hettinga was van 2017 tot 2019 Dichter van Fryslân (Dichter van Friesland).[2]
In 2018, het jaar dat Leeuwarden samen met Valetta (Malta) Culturele Hoofdstad van Europa was, schreef Hettinga een gedicht naar aanleiding van de moordaanslag die dat jaar werd gepleegd op de Maltese journaliste Daphne Caruana Galizia.[3] Het in het Engels vertaalde gedicht van Eeltsje Hettinga kreeg veel aandacht in de krant Times of Malta.[4][5] Tweede Kamerlid van het CDA Pieter Omtzigt, die als bijzonder rapporteur was aangesteld door de Raad van Europa om het verloop van het onderzoek naar de moord te onderzoeken, suggereerde de organisatie van de culturele hoofdstad Leeuwarden om het gedicht groot te vertonen, dan wel de documentaire over Caruana Galizia te vertonen.[5]
Hettinga vertaalde werk van onder andere Ingeborg Bachmann, Georges Bataille, Slauerhoff en Tomas Tranströmer in het Fries. Ook was hij verantwoordelijk voor de eindredactie van Der is gjin dêr, dêre (2003) van Ronald Giphart, dat in het Nederlands werd geschreven, maar niet in die taal werd gepubliceerd.
In februari 2002 richtte Hettinga samen met Elske Schotanus de Stichting Cepher op, een organisatie die het bevorderen van (Friese) letterkunde, literatuur en journalistiek tot doel heeft. Hettinga was de drijvende kracht achter het internettijdschrift Kistwurk (2000-2003), een van de projecten van Cepher. Hij was tevens betrokken bij twee publicaties van deze stichting, de gedichtenbundels Wrâld, finster, gedicht (2003) en de drietalige publicatie gjin Grinzen, de Reis / geen Grenzen, de Reis / no Borders, the Voyage (2004). Sinds 2005 is Hettinga redactielid van het internettijdschrift GO-GOL, een ander project van Cepher. Ook begeleidt hij beginnende dichters.
Hettinga was de oprichter van het (niet meer bestaande) eenmans-internettijdschrift Erosmos.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.