Eddy Schepers

Eddy Schepers (Tienen, 12 december 1955) is een Belgisch voormalig wielrenner.

Eddy Schepers
Schepers in 1988 of 1989
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	12 december 1955
Geboorteplaats	Tienen, België
Sportieve informatie
Discipline(s)	Wegwielrennen
Specialisatie(s)	Klimmer, knecht
Ploegen
1978 1979–1981 1982 1983 1984 1985 1986–1987 1988–1989 1990 C&A DAF Trucks Gis Gelati Perlav-Eurosoap Dromedario Lotto-Merckx Carrera Jeans-Vagabond Fagor-MBK Tulip Computers
Beste prestaties
Luik-Bast.-Luik	5e (1979)
Ronde van Italië	11e (1982)
Ronde van Frankrijk	14e (1985)
Ronde van Spanje	9e (1988)
Portaal    Wielersport

Carrière

Grote belofte

In 1976 nam Schepers deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen, die toen nog enkel voor amateurrenners toegankelijk was. Een jaar later won hij het eindklassement in de Ronde van de Toekomst. In 1978 werd hij prof bij de C&A-ploeg van Eddy Merckx.^[1] Na zijn overstap naar de profs eindigde hij in 1981 op de zesde plaats in het Critérium du Dauphiné Libéré. In drie etappes van die Franse rittenkoers finisht hij als tweede, waarvan één keer achter ploegmaat William Tackaert. Tweemaal kon hij in een bergrit als enige Bernard Hinault volgen.

Meesterknecht van Roche

De opvolger van Merckx werd Schepers niet, omdat hij in de sprints en tijdritten niet goed genoeg was.^[1] In het klimwerk kon hij echter beter mee. Later in zijn loopbaan ontpopte Schepers zich bij de Italiaanse Carrera-ploeg tot meesterknecht van Stephen Roche, die bij zijn overwinningen in de Ronde van Italië en de Ronde van Frankrijk steun kreeg van Schepers. Naar eigen zeggen moest Schepers zich op sommige cols inhouden om zijn kopman niet uit het wiel te rijden.^[1]

Ondanks zijn status als (meester)knecht fietste Schepers een aardig palmares bij elkaar. Zo behaalde hij in 1985 ritoverwinning in de Ronde van Romandië. Daarnaast werd behaalde hij onder meer een tweede en derde plaats in het Belgisch kampioenschap, vier keer top tien in Luik-Bastenaken-Luik en twee keer in de Waalse Pijl, werd hij derde in de Brabantse Pijl, vijfde in de Scheldeprijs, zesde in het Kampioenschap van Zürich en zevende in Frankfurt. Hij eindigde tweemaal op het podium van een Girorit en eindigde als elfde en tweemaal als twaalfde in het eindklassement. In de Tour eindigde hij als veertiende, vijftiende en zestiende, in de Vuelta als negende en in de Ronde van Zwitserland als tiende. Verder behaalde hij toptienplaatsen in de Ronde van de Middellandse Zee, de Ronde van de Aude, Parijs-Nice, de Grand Prix du Midi Libre, de Ronde van België en het Internationaal Wegcriterium.

Belangrijkste overwinningen

1977

Eindklassement Ronde van de Toekomst

3e en 5e etappe Ronde van Namen

Eindklassement Ronde van Namen

Giro delle Regioni

1985

1e etappe Ronde van Romandië