Loading AI tools
Nederlands hoogleraar en rector magnificus Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dymphna Cornelia (Dymph) van den Boom (Roosendaal en Nispen, 3 mei 1951) is een Nederlands ontwikkelingspsycholoog en hoogleraar.
Dymph van den Boom | ||
---|---|---|
Van den Boom (2016) | ||
Persoonlijke gegevens | ||
Geboortedatum | 3 mei 1951 | |
Geboorteplaats | Roosendaal en Nispen | |
Nationaliteit | Nederlandse | |
Academische achtergrond | ||
Alma mater | Universiteit Leiden | |
Proefschrift | Neonatal irritability and the development of attachment: observation and intervention (1988) | |
Wetenschappelijk werk | ||
Vakgebied | Algemene pedagogiek | |
Universiteit | Universiteit van Amsterdam | |
Soort hoogleraar | Gewoon hoogleraar | |
Functies | ||
2007–2016 | Rector magnificus van de Universiteit van Amsterdam | |
Website |
Haar vader was kapper en bezat verscheidene kapperszaken. Hij overleed toen zij tien jaar oud was. Na zijn overlijden nam haar moeder een van de kapperszaken over. Op zaterdagen werkte ze in de kapperszaak van haar moeder.[1] Ze volgde de ulo en vervolgens studeerde ze aan de pedagogische academie.
Na het behalen van haar onderwijsakte werd ze onderwijzeres op een Lomschool.[2] Van den Boom studeerde in 1981 af in ontwikkelingspsychologie aan de Universiteit Leiden. In de vroege jaren 80 werkte zij enige tijd bij Amerikaanse universiteiten: Indiana, Minnesota en Harvard.[3] In 1988 promoveerde zij aan de Universiteit Leiden op het proefschrift Neonatal irritability and the development of attachment: observation and intervention over wat ze zelf 'prikkelbare baby's' noemde. Hierna bleef ze aan de Universiteit Leiden verbonden als wetenschappelijk medewerker, totdat ze in 1995 overstapte naar de Universiteit van Amsterdam (UvA) voor een positie als hoogleraar Empirisch-theoretische opvoedkunde van normale opvoedingssituaties; zij aanvaardde dit laatste ambt op 25 oktober 1995.
In 2001 begon ze zich meer op bestuurswerkzaamheden te richten, toen ze werd aangesteld als decaan van de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen van de UvA. Ze vervulde deze functie tot en met 2007.[4] Per 1 oktober 2007 werd ze benoemd tot rector magnificus van de UvA, waarmee ze Paul van der Heijden opvolgde. Ze werd hiermee de eerste vrouwelijke rector magnificus van een grote Nederlandse universiteit.[5] Tevens trad ze toe tot het college van bestuur van de UvA en de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Per 19 april 2015 werd ze benoemd tot waarnemend voorzitter van het college van bestuur nadat Louise Gunning opstapte.[6] Per 1 juni 2016 werd ze als rector opgevolgd door Karen Maex. Op 9 januari 2017 werd ze benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau.
Uit hoofde van haar bestuursfuncties bij de UvA en HvA was ze onder meer voorzitter van de Stichting Gastenverblijven van de UvA, bestuurslid van de Stichting de Nationale DenkTank en juryvoorzitter voor de uitreiking van de driejaarlijkse Hélène de Montigny-prijs.
Van den Boom werd per 1 maart 2018 voor de duur van anderhalf jaar aangesteld als interim-decaan van de Erasmus School of History, Culture and Communication (ESHCC) van de Erasmus Universiteit Rotterdam, met als doel het toekomstperspectief van deze faculteit te onderzoeken.[7] Eind maart 2019 adviseerde ze om de ESHCC te laten fuseren met de Erasmus School of Social and Behavioural Sciences (ESSB). Op 28 mei 2019 nam ze per direct ontslag, naar eigen zeggen omdat ze haar advieswerk had afgerond.[8]
Ze participeert ook als adviseur in de commissie Onderwijs & Onderzoek van de Stichting Katholieke Universiteit (SKU), het bevoegd gezag van de Radboud Universiteit en het Radboudumc te Nijmegen; deze commissie houdt zich onder andere bezig met wetenschappelijke integriteit.[9]
Van den Boom publiceert op het gebied van onder meer ontwikkelingspsychologie en ontwikkelingspsychopathologie.
Op 3 juni 2019 publiceerde Frank van Kolfschooten in NRC Handelsblad een artikel waarin zij beschuldigd werd van structureel plagiaat in haar proefschrift en in acht van de tien diesredes die zij als rector van de UvA hield. Andere publicaties werden niet onderzocht.[10] Mede op verzoek van Van den Boom zelf stelde de universiteit een extern onderzoek in naar de vraag "of er sprake is van het schenden van de regels voor wetenschappelijke integriteit in de openingstoespraken en het proefschrift".[10] Jurist Kees Schuyt - geen lid van de commissie - noemde het in NRC Handelsblad "tamelijk absurd om met de normen van nu iemand voor een aantal betwiste tekstfragmenten uit 1988 aan te klagen".[11]
Op 16 december 2019 kwam het rapport uit van de tweehoofdige externe onderzoekscommissie die de UvA had ingesteld. Ondanks "(een patroon van) slordigheden en tekortkomingen" in de teksten van Van den Boom had zij volgens de onderzoekers "geen wetenschappelijke inzichten en ideeën van anderen gepresenteerd als van haarzelf". Daardoor zag de commissie geen aanleiding tot nader onderzoek.[12]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.