Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Derde Slavenoorlog was een van de drie oorlogen die gevoerd werden na het uitbreken van een slavenopstand tegen de Romeinse Republiek. De derde oorlog ontstond in 73 v.C. nadat zo’n 70 gladiatoren onder leiding van Spartacus ontsnapten uit een gladiatorschool in Capua.[1]
Nadat Spartacus en de andere gladiatoren ontsnapt waren gingen zij langs villa’s van adel en rijke Romeinen, waar zij de slaven bevrijdden. Deze slaven sloten zich aan bij Spartacus en de gladiatoren waardoor zijn leger flink groeide. Een groot deel van het leger van de Romeinse Republiek was ten tijde van deze opstand niet aanwezig, omdat zij oorlogen elders aan het voeren waren.[1] De opstand vormde daarom een aanzienlijke bedreiging voor de Romeinse Republiek. De opstandelingen zetten op de Vesuvius bij Pompeï een verdedigingskamp op. Op dit moment bestonden ze niet langer alleen uit slaven, maar ook uit tweederangsburgers die onderdrukt waren door de Romeinse heerschappij. De Romeinse senaat stuurde tweemaal een leger op de opstandelingen af, maar beide keren wisten Spartacus en zijn leger te winnen van de Romeinen door het gebruik van slimme tactieken.[1]
Na het winnen van deze slagen tegen het Romeinse leger, trokken de opstandelingen naar het zuiden en bevrijdden onderweg nog meer slaven. Volgens de historicus Appianus bestond het leger van Spartacus toen uit zo’n 70.000 mannen en vrouwen.[2] In het zuiden besloten Spartacus en de andere gladiatoren de slaven te trainen met de kennis en technieken die zij over de jaren als gladiator op hadden gedaan. Op deze manier probeerden zij een enigszins professioneel leger te vormen.[1]
In 72 v.C. werd dit leger opgedeeld in tweeën. Een deel van het leger ging mee met de Galliër Crixus, die zoveel mogelijk Italiaanse steden wilde plunderen. Dit was in tegenstelling tot Spartacus en zijn leger, die juist uit Italië wilden vluchten. Het leger van Crixus bleef na splitsing in het zuiden om de Italiaanse steden te plunderen, maar werd daar uitgemoord door het Romeinse leger. Toen Spartacus dit nieuws te horen kreeg was hij woedend en besloot de Romeinen uit te dagen tot een duel tot de dood om Crixus en zijn leger te eren.
Onderweg naar het noorden stuitte Spartacus en de zijnen op twee legioenen onder leiding van de Romeinse consul Gaius Cassius. De veldslag die hierop volgde wordt ook wel de Mutina veldslag genoemd. Nadat de opstandelingen de veldslag hadden gewonnen trokken zij verder naar het Noorden met het plan Italië te ontvluchten. Toen ze bij de Alpen waren gearriveerd wilde een groot deel van zijn leger niet langer alleen vluchten, maar omkeren om Rome ten val te brengen. Na alle overwinningen waren ze zelfverzekerd genoeg om dit aan te durven. Spartacus besloot om met hen mee te gaan in plaats van met een kleiner leger Italië te ontvluchten.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.