Loading AI tools
Duits acteur (1928–2020) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Claus Biederstaedt (Stargard in Pommern, 28 juni 1928 - Fürstenfeldbruck 18 juni 2020)[1] was een Duitse acteur en stemacteur.
Claus Biederstaedt | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | Stargard, 28 juni 1928 | |||
Overleden | Fürstenfeldbruck, 18 juni 2020 | |||
Land | Duitsland | |||
Werk | ||||
Beroep | Acteur, synchroonspreker | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Na het begin van een medicijnenstudie bezocht Claus Biederstaedt de muziekacademie in Hamburg en kreeg toneelles bij Joseph Offenbach. Als theateracteur speelde hij onder andere op de podiums in Hamburg, München, Keulen en Wiesbaden.
In 1952 had Biederstaedt zijn filmdebuut in Die große Versuchung en kreeg daarvoor de Duitse Filmprijs als beste nachwuchsacteur. Van nu af aan was hij een van de populairste vertolkers van de Duitse film, altijd netjes en aardig, een typische vertegenwoordiger van de Duitstalige bioscoopfilms van de jaren 1950. In de daaropvolgende jaren trad hij ook veelvuldig op bij de televisie. Hij speelde naast Heidelinde Weis de mannelijke hoofdrol in de twintigdelige tv-serie Meine Frau Suzanne (1963).
Hij speelde in vier afleveringen van Derrick mee en was ook onder meer te zien in Der Alte, Dalli Dalli, Die Schwarzwaldklinik en Der Kommissar.
Sinds 1960 werkte Biederstaedt als stemacteur. Hij leende zijn stem onder andere aan Marlon Brando in Last Tango in Paris en Queimada, James Garner in The Rockford Files, Peter O'Toole in How to Steal a Million, Peter Falk in Columbo, Vittorio Gassman in La vie est un roman en Il sorpasso en Yves Montand in César et Rosalie en Vincent, François, Paul... et les autres. In de tv-serie Raumpatrouille (1966) sprak hij de inleidende tekst Was heute noch wie ein Märchen klingt …. Als achtergrondverteller kwam hij onder andere in actie bij de filmproductie van Es muss nicht immer Kaviar sein (1977). Zijn stem was ook gevraagd bij de reclame. De bekendste reclamespot was aan het begin van de jaren 1990 met het Audi Procon-ten systeem.
Biederstaedt werkte ook als theaterregisseur en regisseerde onder andere Des Teufels General (1985), Der Hauptmann von Köpenick (1986) en Vor Sonnenuntergang (1993) van Gerhart Hauptmann.
Hij stond meer dan 1000 keer, samen met de actrices Karin Dor en Angélique Duvier, op het toneel in het stuk Der Neurosenkavalier van Gunther Beth, als laatste in 2008 in Essen.
Claus Biederstaedt was twee keer getrouwd en heeft een zoon uit zijn eerste huwelijk. Hij overleed in juni 2020 op bijna 92-jarige leeftijd.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.