Loading AI tools
Frans wielrenner Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Clément Venturini (Villeurbanne, 16 oktober 1993) is een Frans wielrenner en veldrijder. Anno 2024 rijdt hij voor Arkéa-B&B Hotels, een UCI World Tour ploeg.
Clément Venturini | ||||
---|---|---|---|---|
Venturini bij de ploegenvoorstelling van de Omloop Het Nieuwsblad 2020. | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Geboortedatum | 16 oktober 1993 | |||
Geboorteplaats | Villeurbanne, Frankrijk | |||
Lengte | 165 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Arkéa-B&B Hotels | |||
Discipline(s) | • Veldrijden • Wegwielrennen | |||
Ploegen | ||||
08/2013 2014–2017 2018–2023 2024- |
→Cofidis (stagiair) Cofidis AG2R-Citroën Arkéa-B&B Hotels | |||
Overige | ||||
Zeges: | ||||
Frans kampioen veldrijden | 2017, 2019, 2020, 2021, 2023 | |||
|
Venturini brak door als jeugdrenner op het Wereldkampioenschappen veldrijden 2011. Als tweedejaars junior was hij samen met de Belg Laurens Sweeck en Lars Forster uit Zwitserland de favoriet. Hij had de week voordien zijn vorm geëtaleerd in de wereldbeker, door de manche in Pontchâteau te winnen. Op het WK zelf had Venturini meeval, door een massale valpartij kwam hij vooraan in de wedstrijd. Op het gladde parcours ging hij zelf nog tweemaal tegen de grond, maar dat kon hem niet afhouden. Hij werd wereldkampioen met vijftien seconden voorsprong op zijn landgenoten Fabien en Loïc Doubey.
Vanaf het seizoen 2011-2012 kwam Venturini uit bij de beloften. Hij had het aanvankelijk moeilijk om er zich te handhaven. Het lukte hem pas begin 2014 om zijn eerste nationale titel in deze categorie te behalen. Ondertussen was hij wel aan het ontplooien op de weg. Na een stage eind 2013, tekende hij een contract bij het Franse topteam Cofidis.
Hij bleef er het veld en de weg combineren. Na een goed 2013-2014, bevestigde hij zijn status in 2014-2015. Hij won enkele UCI-wedstrijden tussen de elite, en bij de beloften stond hij op het podium in Cyclocross Diegem. Ook het Frans kampioenschap betwistte hij met één jaar dispensatie bij de profs. Hij slaagde erin om uittredend, en recordkampioen Francis Mourey achter zich te houden, maar het was de verrassende Clément Lhotellerie die de titel greep voor Venturini. Ook een jaar later eindigde hij als tweede.
In 2016 liet Venturini zien ook op de weg goede resultaten te kunnen behalen door tweede te worden in de Route Adélie de Vitré en zesde in zowel de GP Denain als La Roue Tourangelle. In mei won hij het puntenklassement van de Ronde van Rhône-Alpes Isère en werd hij derde in de Boucles de l'Aulne. Na winst in de tweede etappe van de Ronde van Oostenrijk sloot Venturini zijn wegseizoen af met een achtste plaats in de GP van Isbergues. Na een periode van anderhalve week zonder koers stond Venturini op 2 oktober aan de start van de tweede manche van de EKZ CrossTour. In deze veldrit, die werd verreden in Aigle, finishte hij als meteen als eerste. Een week later finishte hij achter Francis Mourey als tweede in de eerste manche van de Coupe de France.
Seizoen | Wereldbeker | Coupe de France | EKZ/Swiss Cup | WK |
EK |
FK |
Overige | Totaal aantal zeges |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013-2014 | NVT | NVT | NVT | Rennaz | 1 | |||
2014-2015 | Sisteron | Hittnau eindklassement | NVT | NVT | Marle, Sion | 4 | ||
2015-2016 | Albi, Quelneuc, Flamanville einklassement | Dielsdorf | 11e | 18e | Steinmaur, Marle, Pierric, La Mézière | 8 | ||
2016-2017 | Bagnoles de l'Orne, Nommay eindklassemnt | Aigle | 29e | 4e | La Mézière | 5 | ||
2017-2018 | Flamanville | DNS | DNS | 6e | Nyon, Sion | 3 | ||
2018-2019 | DNS | DNS | 1 | |||||
2019-2020 | DNS | DNS | Chamiers, Troyes | 3 | ||||
2020-2021 | DNS | DNS | 1 | |||||
2021-2022 | 5e | DNS | 10e | 0 | ||||
2022-2023 | 10e | DNS | Boulzicourt | 2 | ||||
2023-2024 | 16e | 1 | ||||||
Totaal | 0 | 7 (2x eindklassement) | 3 (1x eindklassement) | 0 | 0 | 6 | 13 | 29 |
Seizoen | Aantal zeges | ↑ | ↑ | ↑ | WB | CDF | EKZ/SC | UCI |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013–2014 | 1 overwinning(en) | NVT | NVT | NVT | NVT | NVT | NVT | 52e |
2014–2015 | 4 overwinning(en) | NVT | NVT | NVT | ↑ | 19e | ||
2015–2016 | 8 overwinning(en) | 11e | 18e | 18e | ↑ | 14e | 9e | |
2016–2017 | 5 overwinning(en) | 29e | 4e | 18e | 22e | 12e | ||
2017–2018 | 3 overwinning(en) | DNS | DNS | 6e | DNS | 19e | DNS | 73e |
2018–2019 | 1 overwinning(en) | DNS | DNS | DNS | DNS | DNS | 96e | |
2019–2020 | 3 overwinning(en) | DNS | DNS | DNS | DNS | DNS | 86e | |
2020–2021 | 1 overwinning(en) | DNS | DNS | DNS | DNS | DNS | 86e | |
2021–2022 | 0 overwinning(en) | 5e | DNS | 10e | 36e | DNS | NVT | 46e |
2022–2023 | 2 overwinning(en) | 10e | DNS | 36e | DNS | DNS | 33e | |
Totaal | 28 overwinningen | 0 | 0 | 5 | 0 | 2 | 1 | 0 |
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.