Chelonoidis
geslacht van schildpadden uit de familie landschildpadden Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chelonoidis is een geslacht van schildpadden uit de familie landschildpadden (Testudinidae).
| Chelonoidis | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Chelonoidis porteri in de natuurlijke habitat, Santa Cruz. | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Geslacht | ||||||||||||
| Chelonoidis Fitzinger, 1835 | ||||||||||||
 | ||||||||||||
| Verspreiding van een aantal soorten op de Galapagoseilanden. | ||||||||||||
| Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||
| Chelonoidis op Wikispecies | ||||||||||||
| ||||||||||||
Naam en indeling
De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Leopold Fitzinger in 1835. Er zijn zeventien soorten, die recentelijk tot de geslachten Geochelone en Testudo werden gerekend, waardoor de literatuur niet altijd eenduidig is over de wetenschappelijke naamgeving.[1]
Veel soorten reuzenschildpadden binnen de Galapagos-archipel werden in de vorige eeuw als ondersoorten van de galapagosreuzenschildpad beschouwd. Een exemplaar van Chelonoidis abingdonii stond bekend als 'eenzame George' en was lange tijd de laatste vertegenwoordiger van zijn soort, totdat het dier op 24 juni 2012 stierf.[2] Een exemplaar genaamd Harriet wist een leeftijd te bereiken van ongeveer 176 jaar.
Tussen 2002 en 2014 ontstond echter onder onderzoekers consensus dat er sprake is van verschillende soorten op de diverse eilanden.[3] Daarom zijn er nu ongeveer tien soorten reuzenschildpadden die voorkomen op de Galapagoseilanden die onderling iets verschillen in uiterlijk.
Verspreiding en habitat
Alle soorten komen voor in Zuid-Amerika en leven in de landen Argentinië, Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guadeloupe, Guyana, Nicaragua, Panama, Paraguay, Peru, Suriname, Trinidad en Venezuela.
De habitat bestaat uit droge tropische en subtropische scrublands en tropische en subtropische bossen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden kunnen de dieren worden aangetroffen. De schildpadden zijn typische landbewoners die voornamelijk leven van planten en niet van dierlijk materiaal zoals de meeste schildpadden.
Soorten
Samenvatten
Perspectief
Er zijn tegenwoordig zeventien verschillende soorten galapagosreuzenschildpadden, waarvan er twee zijn uitgestorven. Deze zijn in de onderstaande tabel weergegeven, met het verspreidingsgebied en het aantal exemplaren voor zover bekend.
| Naam | Verspreidingsgebied | Aantal[4] |
|---|---|---|
| Chelonoidis abingdonii † =C. ephippium pro parte |
Pinta | uitgestorven in 2012 |
| Chelonoidis becki | Volcán Wolf op Isabela | >2000 |
| Kolenbranderschildpad (Chelonoidis carbonarius) | Argentinië, Brazilië, Colombia, Frans-Guyana, Guyana, Nicaragua, Panama, Paraguay, Suriname, Trinidad, Venezuela | ? |
| Chelonoidis chathamensis | San Cristóbal | 2950 |
| Chileense landschildpad (Chelonoidis chilensis) | Bolivia, Paraguay, Argentinië | ? |
| Chelonoidis darwini = C. wallacei † |
San Salvador/Santiago Rabida |
1165 uitgestorven ca. 1906 |
| Braziliaanse reuzenschildpad (Chelonoidis denticulatus) | Bolivia, Brazilië, Colombia, Ecuador, Frans-Guyana, Guadeloupe, Guyana, Peru, Suriname, Trinidad, Venezuela | ? |
| Chelonoidis donfaustoi | Santa Cruz | 250 |
| Chelonoidis duncanensis =C. ephippium pro parte |
Pinzon | 300-400 |
| Chelonoidis guntheri | Sierra Negra-vulkaan op Isabela | 400-700 |
| Chelonoidis hoodensis | Española | 100-200 |
| Chelonoidis microphyes | Darwin (vulkaan) op Isabela | 800 |
| Galapagosreuzenschildpad (Chelonoidis nigra) | Floreana | uitgestorven ca. 1850 |
| Chelonoidis phantasticus | Fernandina | 0 - 5, herontdekt in 2019 |
| Chelonoidis porteri | Santa Cruz | 3400 |
| Chelonoidis vandenburghi | Alcedo op Isabela | 6320 |
| Chelonoidis vicina | Cerro Azul (vulkaan) op Isabela | 2600 |
Bronvermelding
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.