Loading AI tools
Russisch schrijver Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Boris Leonidovitsj Pasternak (Russisch: Бори́с Леони́дович Пастерна́к) (Moskou, 10 februari [O.S. 29 januari] 1890 – Peredelkino, 30 mei 1960) was een Russisch dichter, schrijver en componist die in 1958 de Nobelprijs voor Literatuur kreeg toegekend.
 Boris Pasternak | ||
|---|---|---|
| 1890 - 1960 | ||
 | ||
| Geboorteland | Rusland | |
| Geboorteplaats | Moskou | |
| Nationaliteit | Russisch | |
| Overlijdensplaats | Peredelkino | |
| Nobelprijs | Literatuur | |
| Jaar | 1958 | |
| Bekende werken | Dokter Zjivago | |
Pasternaks vader, Leonid, was portretschilder en docent op de Kunstacademie te Moskou; zijn moeder, Rosa Kaufmann, was pianiste. Hij groeide op in een kosmopolitisch en intellectueel milieu: tot regelmatige bezoekers van de familie behoorden onder anderen de componisten Sergej Rachmaninov en Aleksandr Skrjabin, de dichter Rainer Maria Rilke en schrijver Leo Tolstoj.
Boris Pasternak begon op dertienjarige leeftijd aan zijn compositiestudie bij Joeri Engel: hiervan zijn onder meer een pianosonate en pianopreludes het gevolg. Na zijn eindexamen ging hij aan de universiteit rechten studeren, maar hij voltooide tegelijkertijd zijn studie compositie aan het Conservatorium van Moskou bij Reinhold Glière.[1] In 1909 nam hij het besluit om met de muziek op te houden. In 1910 ging hij filosofie studeren, maar al snel wijdde hij zich aan het schrijverschap. In 1914 maakte hij zijn debuut met de kleine gedichtenbundel Tweeling in de wolken, geïnspireerd door Aleksandr Blok en de ideeën van Kant. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte hij in een chemische fabriek te Perm, welke ervaring hij later deels verwerkte in Dokter Zjivago.
In 1922 publiceerde Pasternak de dichtbundel Mijn zuster het leven. Daarna volgden in hoog tempo de bundels Thema’s en variaties (1923), Het jaar 1905 (1926) en Luitenant Schmidt (1927), plus de prozawerken De jeugd van Ljoewers (1922), Brieven uit Toela (1922) Een verhaal (1929) en het autobiografische Vrijgeleide (1929). Deze werken vestigden de reputatie van Pasternak als een van de grootste schrijvers van de Russische literatuur.
Pasternaks poëzie wordt gekenmerkt door een intens meebeleven met het gevoel van het onderwerp. Het gaat om de emoties, de extase van gevoelens. Zijn gedichten kenmerken zich door een hoge muzikaliteit. Kern van zijn poëzie is de metafoor die berust op een vluchtige associatie. Zeker in zijn beginperiode zijn de gedichten niet altijd even toegankelijk.
Zie Dokter Zjivago voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Internationale bekendheid verwierf Pasternak met zijn roman Dokter Zjivago. Hierin beschreef hij de lotgevallen van een jonge arts en zijn geliefde Lara (geïnspireerd door zijn maîtresse Olga Ivinskaja) in de periode van de Eerste Wereldoorlog, de Russische Revolutie en de Russische Burgeroorlog. Pasternak voltooide deze roman in 1955, maar door de Russische autoriteiten werd de publicatie ervan verboden, zodat het werk pas in 1957 voor het eerst gepubliceerd werd, niet in de Sovjet-Unie maar in Milaan.
In 1958 werd aan Pasternak de Nobelprijs voor Literatuur toegekend voor het schrijven van Dokter Zjivago, maar het werd hem door de regering niet toegestaan de prijs te aanvaarden. De Sovjetautoriteiten noemden de prijs "een politieke daad tegen de Sovjet-Unie". Geïntimideerd door een hetze vanuit de Schrijversbond zag Pasternak uiteindelijk "vrijwillig" van de prijs af. Op 25 oktober 1958 stuurde hij nog een telegram naar de Zweedse Academie waarin hij verklaarde Immensely thankful, touched, proud, astonished, abashed te zijn. Op 29 oktober stuurde hij echter opnieuw een telegram waarin hij verklaarde de "onverdiende" prijs bij nader inzien te weigeren, "de betekenis in aanmerking nemend die eraan gegeven is in de maatschappij".[2]
In 1958 publiceerde Pasternak nog zijn Autobiografisch essay. Ondermijnd door de lastercampagne stierf hij in 1960 aan longkanker. In de Sovjet-Unie stond men toen juist op het punt hem zijn staatsburgerschap te ontnemen en hem naar het buitenland te verbannen.
In 1987 kreeg Pasternak uiteindelijk postuum volledig eerherstel in zijn eigen land, onder het glasnost en perestrojka-beleid van Michail Gorbatsjov (destijds secretaris-generaal van de CPSU). Pasternaks zoon Jevgeni nam in 1989 namens zijn vader alsnog de Nobelprijs voor Dokter Zhivago in ontvangst.[3]
Er zijn weinig composities van Pasternak bewaard gebleven (of teruggevonden). De enige voltooide werken die bekend zijn, zijn twee preludes en een eendelige sonate:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
