Loading AI tools
Belgische Koninklijke Luchtmacht Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Luchtcomponent van Defensie is de Belgische koninklijke luchtmacht en de benaming voor een deel van de Belgische defensie. De luchtcomponent kan binnen korte tijd wereldwijd worden ingezet voor luchtembargo’s, doelgerichte bombardementen, verlenen van luchtsteun, als luchtpolitie, voor humanitair transport, internationale opleidingen of voor hulp aan de natie.
Luchtcomponent van Defensie | ||
---|---|---|
Embleem Luchtcomponent van Defensie | ||
Land | België | |
Specialisatie | luchtoperaties | |
Aantal | Ca. 6500 | |
Commandanten | Generaal-majoor Thierry Dupont[1] |
Naast de Luchtcomponent bestaat de Belgische defensie uit:
De Luchtcomponent, een onderdeel van de Belgische strijdkrachten begon als onderdeel van de genie in 1887 als Compagnie des Ouvriers du Génie, wat later werd hernoemd in Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie. Dit legeronderdeel hield zich voornamelijk bezig met het gebruik van luchtballonnen.
Op 7 juli 1910 nam de Belgische luchtvaartpionier Jules de Laminne de Minister van Oorlog Hellebaut mee voor een luchtdoop met zijn Farman vliegtuig. De minister was daarna zo enthousiast dat hij budgetten vrijmaakte voor de aankoop van vliegtoestellen.[2]
Op 15 september kocht Clément de Saint Marq, bevelhebber van Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie, het eerste vliegtuig voor dit legeronderdeel via de vliegschool van Jules de Laminne. De eerste piloten werden ook opgeleid door de Laminne.[2] Op 1 mei 1911 startte het leger zijn eigen vliegschool te Brasschaat.
Op 16 april 1913 kregen de militaire vliegers hun eigen legeronderdeel, Compagnie d'Aviateurs. De nieuwe eenheid zorgde voor een scheiding tussen de tuigen die lichter dan lucht zijn (luchtballon of luchtschip) en de toestellen die zwaarder dan lucht zijn.[2]
Toen België bij de Eerste Wereldoorlog werd betrokken, bestond het onderdeel uit vier escadrilles, uitgerust met diverse typen Farman-Jero-machines en één vrijwilligersescadrille met pioniers als Jan Olieslagers en Jules Tyck. De Compagnie werd in maart 1915 omgedoopt tot Militair Vliegwezen; deze was toen uitgebreid tot 6 squadrons. De Spad was een van de gebruikte toestellen.
Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bestond het Militaire Vliegwezen uit drie actieve Luchtmachtregimenten.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog was het Militaire Vliegwezen actief als Belgische Luchtvaartsectie binnen de Royal Air Force.
Mettertijd werden de jachtvliegtuigen vervangen door meer moderne vliegtuigen zoals de Republic F-84 Thunderstreak, CF 100 Canuck, Hawker Hunter, Lockheed F-104 Starfighter, Fouga Magister, Alpha Jet, Mirage 5 en ten slotte de huidige Lockheed Martin F-16 Fighting Falcon. In juli 2008 werden zestien overtollige F-16 Fighting Falcons verkocht aan Jordanië. In oktober 2018 besliste de overheid om 34 Lockheed Martin F-35's te kopen. Ook de transport- en trainingsquadrons hebben eenzelfde ontwikkeling ondergaan, maar met een kleiner aantal vliegtuigtypen.
Bij de invoering van de eenheidsstructuur op 2 januari 2002 werd de naam gewijzigd in Luchtcomponent. De eenheidsstructuur had tot gevolg dat de machten (Landmacht, Luchtmacht, ...) als zelfstandige macht verdwenen en er een eenheidscommando werd opgericht.
Een direct gevolg van de nieuwe Luchtcomponent was dat VS1 (Hoofdkwartier Luchtmacht) en HK TAF (Hoofdkwartier Tactische Luchtmacht) verdwenen. Ook bracht dit de sluiting van verschillende eenheden met zich mee (20 W Sp, 21 & 22 Log W ... : Evere Noord). De vele honderden personeelsleden werden overgeplaatst. Meestal bleven ze in het Brusselse tewerkgesteld.
Tegenwoordig zijn ook de Agusta A109 helikopters overgeheveld van de Landcomponent naar de Luchtcomponent. Ook het 80 UAV Sqn met B-hunters (basis in Florennes) behoren tot de Luchtcomponent.
Naar analogie van de Benelux-samenwerking bij de Zeestrijdkrachten (BeNeSam) hebben de regeringen van de Benelux-landen het plan opgevat om te streven naar samenwerking op het gebied van Luchtstrijdkrachten.[5] Als aanzet zijn deze concrete stappen ondernomen:
Gevechtsvliegtuigen | Aantal | Afbeelding | Status |
---|---|---|---|
F-16 Fighting Falcon | 52[12] | Gefaseerde uitdienststelling vanaf 2023 | |
F-35A Lightning II | 4[12] | 34 besteld (levering vanaf 2023, eerste toestellen in VS gestationeerd voor opleiding) |
Transportvliegtuigen | Aantal | Afbeelding | Status |
---|---|---|---|
Airbus A400M Atlas | 7[12] | 7 geleverd |
Helikopters | Aantal | Afbeelding | Status |
---|---|---|---|
NH90 TTH/NFH | 8[12] | Actief, 4 stuks voor marine (NFH) en 4 stuks voor leger (TTH)[13] | |
Agusta A109 | 10[12] | Actief, worden vervangen door 15 H145M helikopters |
UAV's | Aantal | Afbeelding | Status |
---|---|---|---|
MQ-9B Reaper | 0 (6) | 4 in bestelling
(levering 2023)[14], 2 extra toestellen worden later aangeschaft[15] |
Passagiertoestellen | Aantal | Afbeelding | Status |
---|---|---|---|
Dassault Falcon 7X | 2 | 2 toestellen worden gehuurd bij Abelag[16][17] |
Lesvliegtuigen | Aantal | Afbeelding | Status |
---|---|---|---|
SIAI-Marchetti SF.260 | 27[12] | Actief |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.