Arbacia lixula

Arbacia lixula is een zee-egel uit de familie Arbaciidae.

Arbacia lixula
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Echinodermata (Stekelhuidigen) Klasse: Echinoidea (Zee-egels) Infraklasse: Carinacea Orde: Arbacioida Familie: Arbaciidae Geslacht: Arbacia
Soort
Arbacia lixula (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Echinus lixula Linnaeus, 1758
Synoniemen
Lijst Cidaris pustulosa Leske, 1778 Echinus aequituberculatus Blainville, 1825 Echinus neapolitanus Delle Chiaje, 1825 Arbacia aequituberculata (Blainville, 1825) Echinocidaris aequituberculata (Blainville, 1825) Echinocidaris (Tetrapygus) aequituberculatus (Blainville, 1825) Echinocidaris grandinosa (Valenciennes, 1846) Echinocidaris (Tetrapygus) grandinosa (Valenciennes, 1846) Echinocidaris loculatua (Blainville, 1825) Echinocidaris (Agarites) loculatua (Blainville, 1825) Echinocidaris (Tetrapygus) pustulosa (Leske, 1778) Echinocidaris pustulosa (Leske, 1778) Echinus equituberculatus Blainville, 1825 Echinus grandinosus Valenciennes, 1846 Echinus loculatus Blainville, 1825 Echinus pustulosus (Leske, 1778) Arbacia australis Lovén, 1887 Arbacia grandinosa (Valenciennes, 1846) Arbacia pustulosa (Leske, 1778)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Arbacia lixula op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal    Biologie

De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus, als Echinus lixula, in de tiende editie van Systema naturae.^[1]

Beschrijving

Het is een middelgrote zee-egel, gekenmerkt door zijn diepzwarte kleur en zijn halfronde vorm. Alle stekels zijn ongeveer even groot (geen "secundaire stekels") en worden rechtop gedragen (nooit slordig als ze in het water zijn). De anus aan de bovenkant is omgeven door vier platen die een anale klep vormen. Het mondgezicht is vrijwel naakt, de mond is omgeven door een zachte, donkergroene huid.^[2][3]

Verspreiding

De soort komt aan de kust van de Middellandse Zee, de Macaronesische eilanden (Azoren, Madeira, de Canarische Eilanden), en minder algemeen aan de Atlantische kust van West-Afrika en de Braziliaanse kust. De zee-egel treft men doorgaans aan in ondiep water bij rotsachtige kusten, op een diepte van 0 tot 30 meter.

Bronnen, noten en/of referenties

• Kroh, A., Hansson, H. (2013). Arbacia lixula Linnaeus, 1758. In: Kroh, A. & Mooi, R. (2016). World Echinoidea Database. Geraadpleegd middels: World Register of Marine Species op http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=124249 op 9 februari 2017.

1. Linnaeus, C. (1758). Systema naturae ed. 10: 664. Gearchiveerd op 24 september 2020.
2. ZIEMSKI Frédéric, André Frédéric, in: DORIS, 15/5/2014: .asp?fiche_numero=1025 Arbacia lixula (Linnaeus, 1758).
3. ZIEMSKI Frédéric, André Frédéric, in: DORIS, 15/5/2014: Arbacia lixula (Linnaeus, 1758).