Loading AI tools
attractietype Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een achtbaan, ook roetsjbaan of rollercoaster genoemd, is een constructie uit hout of staal waarover karretjes op hoge snelheid een grillig parcours afleggen. De rit geeft een zogenaamde kick; de inzittenden maken tijdens de rit een grote hoeveelheid adrenaline aan. Belangrijk bij een goede achtbaan zijn de g-krachten en het ontwikkelen van airtime (zweeftijd).
Achtbaan | ||||
---|---|---|---|---|
Stalen achtbaan Dragon Khan in PortAventura Park, Spanje (2004) | ||||
|
Een achtbaan was oorspronkelijk een weg of spoor in de vorm van het cijfer 8 - vandaar de naam. Een brug leidde de ene lus over de andere heen. Deze vorm van weg of parcours werd aanvankelijk gebruikt voor kermisattracties, waarbij wagentjes konden rondrijden zonder elkaar te hinderen. Ook indoorwedstrijden met motoren worden soms, omdat daar de ruimte beperkt is, op zo'n achtbaan gereden.
Het begrip is sterk uitgebreid en staan de meeste achtbaanconstructies in attractieparken waarbij wagentjes ingewikkelde krullen volgen, al dan niet met kruisende lussen.
In de 17e eeuw werden in Rusland met ijs bedekte houten constructies gebouwd, waarop men met een slede naar beneden gleed. Deze glijbanen waren erg populair en werden in steeds grotere en betere versies gebouwd, heuveltjes werden toegevoegd, enzovoort. Rond 1784 werden wieltjes aan de sledes bevestigd, waardoor de attracties heel het jaar door geopend konden blijven.
Na heel wat tijd begonnen de achtbanen steeds meer op die van nu te lijken. De moderne achtbaan is vooral te danken aan Anton Schwarzkopf. Deze Duitse ontwerper begon midden jaren vijftig met de verfijning van de achtbaan. In 1976 opende de eerste achtbaan die veilig over de kop ging. Tot zijn overlijden in 2001 bleef Schwarzkopf zich wijden aan het verbeteren van achtbaansystemen.
Nu achtbanen veiliger en beter zijn dan ooit, bloeit de achtbaanindustrie op. Het aantal constructeurs van achtbanen neemt nog steeds toe[bron?] en er bestaat een grote concurrentie.
Enkele technieken die veel bij achtbanen voorkomen, worden hier uitgelicht.
Heupbeugels zijn T- of U-vormige veiligheidsbeugels om passagiers in hun voertuig te houden. Ze houden de passagier bij de heup vast.
De schouderbeugels zijn U-vormig en bedoeld om passagiers in de karretjes/stoelen te houden. Een schouderbeugel geeft de passagier veel minder bewegingsvrijheid dan een heupbeugel, maar is beter geschikt voor achtbanen die over de kop gaan.
Clamshell-beugels komen alleen voor op achtbanen van Bolliger & Mabillard (B&M). De beugels hebben deze naam gekregen doordat ze op een schelp lijken.[1] Doordat deze beugel niet over de schouders gaat, ervaart de passagier meer airtime en een open gevoel.
Een combinatie van heup- en schouderbeugels is ook mogelijk. Ook zijn combinaties met riemen mogelijk. Sommige achtbanen met heupbeugels hebben ook een extra heupriem. Bij achtbanen met schouderbeugels kan gebruik worden gemaakt van riemen tussen de zitting en de beugel die tussen de benen van de passagier door lopen. Deze vorm wordt meestal toegepast in achtbanen waarbij de benen van de passagiers vrijhangen.
Een karretje dat op de achtbaanrails staat, omsluit met zijn wielen de rails volledig. Aan beide kanten staan de wielen op, onder en zijwaarts tegen de rails. Hierdoor valt het karretje zelfs niet van de rails als het ondersteboven tot stilstand komt. De wielen die hiervoor zorgen, worden onderfrictie-wielen of upstop-wielen genoemd. Heel oude achtbanen - die nog geen inversies maakten - hadden deze onderste set wielen niet en worden zijfrictieachtbanen genoemd.
De optakeling, ook wel lifthill genoemd, is meestal het eerste deel van een achtbaan na het station. Hierop wordt de trein met behulp van een ketting omhoog getakeld naar wat vaak het hoogste punt is.
Aan de onderkant van de karretjes zit een haak die de ketting grijpt. Er is tevens een terugrolbeveiliging op de takelhelling, ook wel anti rollback genoemd. Dit is meestal ook een haak die onder de karretjes zit en over een tandsysteem glijd dat op de helling is aangebracht. Als de ketting breekt, blijft het karretje hangen op de tanden. In de takelhelling bevindt zich tevens een sensor die registreert of de karretjes niet blijven hangen. Dit is belangrijke informatie voor de operator, aangezien het dan erg gevaarlijk zou zijn om een volgend treintje te laten vertrekken.
Sommige achtbanen worden ook met een staalkabel getakeld, of worden gelanceerd. Dit kan op verschillende manieren gebeuren.
De remmen van een achtbaan bestaan uit twee remblokken die op het spoor bevestigd zijn, en een remplaat in de vorm van een metalen vin die onder het karretje hangt. Wanneer de trein over de remmen rijdt, bewegen de twee remblokken naar elkaar toe, en klemmen de vin onderaan de trein als het ware vast. Door de wrijving vermindert de snelheid. Dit is vergelijkbaar met railremmen op een rangeerterrein die worden gebruikt tijdens heuvelen. De remmen werken vaak op luchtdruk via een drukvat, zodat bij stroomuitval nog voldoende lucht in het drukvat zit om de trein(en) die nog in de baan is/zijn af te remmen.
Naast dit mechanische systeem bestaat er ook een manier van afremmen met behulp van een magnetisch veld. Hierbij zijn de "remblokken" vervangen door speciale magneten waardoor de vin van de trein als het ware door het veld wordt tegengehouden en deze vertraagt zonder effectieve wrijving. Het voordeel hiervan is dat hierbij de onderdelen niet kunnen slijten. En een nadeel is dat er een alternatief remsysteem moet zijn om bij stroomuitval de trein af te remmen.
De g-krachten op de passagiers en de karretjes zijn onder te verdelen in positieve, negatieve en zijwaartse g-krachten. Positieve g-krachten ervaart men als men in het treintje wordt gedrukt, negatieve g-krachten als het treintje bijvoorbeeld over een heuvel in het parcours gaat. Laterale g-krachten voelt men vaak in een bocht, de passagier wordt dan naar links of rechts geduwd. Als laatst zijn er dan nog horizontale g-krachten, die voelt men bij een onnatuurlijke versnelling, bijvoorbeeld als de passagier vooruit wordt gesleurd door de voorkant van de trein terwijl hij achteraan zit, een lancering, een onverwachte bocht in de baan, ... of als de achtbaantrein aan het einde van de rit wordt afgeremd door de remmen.
Een moderne achtbaan bevat minstens één inversie; een element waarbij de trein korte tijd ondersteboven hangt.
De twee basis-inversies zijn de vertical loop of looping, waarbij de baan een verticale lus maakt en de trein dus even ondersteboven komt te hangen, en de corkscrew of kurkentrekker, waarbij de trein ondersteboven gaat door een zijwaartse bocht. De laatste dankt haar naam aan het gelijknamige gereedschap waar de vorm veel van weg heeft. Een kurkentrekker is met andere woorden een soort uitgerekte looping.
Er bestaan zeer veel inversies die variaties zijn van deze basis-inversies, of die combinaties van deze twee elementen zijn, of combinaties van de helft ervan (halve loopings met halve kurkentrekkers). Het bekendste element hiervan is de cobra roll; een van de weinige elementen waaruit de veel verkochte Boomerang van Vekoma is opgebouwd.
De meeste achtbaanconstructeurs zijn Europees.
Veel constructeurs bieden prototypes van achtbanen aan. Hierdoor kan het zijn dat eenzelfde achtbaan in verschillende parken terug te vinden is zoals de 'Boomerang' achtbaan of de 'Suspended Looping Coaster (689m Standard)' van Vekoma. Wel is een verschillende aankleding mogelijk. Er zijn verschillende redenen waarom een park voor een prototype of voorgemaakt ontwerp kiest. Vaak speelt de kostprijs een belangrijke rol. Een eigen ontwerp is duurder doordat er beroep moet worden gedaan op verschillende personen, zoals een ingenieur, designer voor de lay-out. Een bekende achtbaandesigner en ingenieur is de Duitser Werner Stengel. Een 'custom made' ontwerp heeft het voordeel dat de baan nergens anders terug te vinden is en 'uniek' is voor het park.
Achtbanen in Six Flags Magic Mountain in het district Valencia, nabij Santa Clarita ten noorden van Los Angeles.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.