Loading AI tools
soort uit het geslacht Euodice Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het zilverbekje (Euodice cantans synoniem: Lonchura cantans) is een zangvogeltje behorend tot de familie van de prachtvinken. Zijn verspreidingsgebied is Afrika en het zuiden van het Arabisch Schiereiland.
Zilverbekje IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018) | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Euodice cantans (Gmelin, 1789) | ||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||
Zilverbekje op Wikispecies | ||||||||||||
|
De vogel is 11 cm en weegt 10 tot 14 g.[2] Het mannetje van het zilverbekje is moeilijk te onderscheiden van het vrouwtje, soms is het vrouwtje wat donkerder, maar alleen de man zingt. Ze vertonen ook veel gelijkenis met het loodbekje. De snavel van het zilverbekje is lichter van kleur (zilverkleurig) dan die van het loodbekje en de stuit is zwart. Bij het loodbekje is de stuit wit.
In de siervogelhouderij worden verschillende kleurvariëteiten gekweekt die bekend zijn als: donkerbuik zilverbekje, bruin zilverbekje, donkerbuik bruin zilverbekje en effen witte vogels de zogenaamde ino's.
Er zijn 2 ondersoorten:[3]
Het leefgebied bestaat uit halfwoestijnen, savanne, steppe, droge graslanden met verspreide bomen en struiken zoals Acacia en ander doornig struikgewas, maar ook langs moerassen, uiterwaarden, in agrarisch gebied en bij dorpen. Meestal in laagland, maar in Ethiopië tot op 1750 m boven de zeespiegel.[2]
Uit ontsnapte kooivogels ontstonden verwilderde populaties in Bahrein , Portugal, Puerto Rico en Hawaï.[2][1]
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de vogel is plaatselijk algemeen en de aantallen blijven stabiel. Om deze redenen staat de als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]