West-Middelduits
taal / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
West-Middelduits (Duits: Westmitteldeutsch) is een met name binnen de Duitse taalkunde gangbare term, als overkoepelende benaming voor een vrij grote groep Frankische dialecten die voornamelijk worden gesproken langs de zuidelijke Nederrijn en de Mittelrhein. Al deze dialecten vormen samen met het Oost-Middelduits - dat weer bestaat uit Hoogsaksisch en Thürings - het Middelduits.