Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vloeiboren is een niet-verspanende methode om gaten in metaal te boren, waarbij het materiaal vervloeid wordt door hoge druk en wrijvingsenergie toe te voegen.
Al in 1923 probeerde de Fransman Jean Claude de Valière[1] een stuk gereedschap te maken dat gaten in metaal kon maken door middel van wrijvingswarmte in plaats van door te verspanen. Dat was maar een matig succes, omdat nog niet de geschikte materialen beschikbaar waren. Bovendien had hij nog niet ontdekt wat de gunstigste vorm van een dergelijk stuk gereedschap was. Pas begin jaren tachtig twintigste eeuw kwam het tot een bruikbaar productieproces.
Vloeiboren maakt gebruik van een zeer hittebestendig hardmetalen (wolfraamcarbide), puntig maar niet scherp voorwerp. Dit wordt met hoog toerental en hoge druk tegen een werkstuk gedrukt. Daardoor wordt plaatselijk veel wrijvingswarmte ontwikkeld, waardoor het materiaal van het werkstuk een temperatuur bereikt waarbij het plastisch-vloeibaar wordt. De vloeiboor 'zakt' dan door het werkstuk heen, onder vorming van een gat. Het vervloeide materiaal gaat niet verloren maar vormt een bus rond dat gat. Die bus heeft een lengte van ongeveer driemaal de oorspronkelijke wanddikte.
Er bestaan ook vloeiboren die bovenaan zijn uitgerust met een snijkantje, dat op het eind van de bewerking het naar boven gevloeide materiaal afsnijdt. De typische 'kraag' wordt dan weggesneden, zodat aan de bovenzijde een vlak oppervlak ontstaat. (Daarmee is dit toch weer een beetje een verspanende bewerking geworden.)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.