Loading AI tools
1812 Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Verdrag van Sint-Petersburg was een geheim anti-Frans verdrag gesloten op 5 april 1812 tussen Zweden en het Russische Rijk, gevolgd door het Verdrag van Åbo op 30 augustus. De Zweden en Russen sloten hiermee een bondgenootschap tegen Napoleons Franse keizerrijk. Dit bondgenootschap zou uitgroeien tot de Zesde Coalitie die, na Napoleons rampzalige veldtocht naar Rusland, de keizer in 1814 zou verslaan en tot aftreden dwingen.
Het verdrag was de eerste stap naar de Zweedse inlijving van Noorwegen in 1814.
Bij de Vrede van Tilsit (1807) sloten de Franse keizer Napoleon en de Russische tsaar Alexander I een bondgenootschap. Tsaar Alexander kwam tevens overeen om Zweden aan te vallen als de Zweden geallieerd bleven met de Britten en zich niet bij het Frans-Russische bondgenootschap aansloten.
Koning Gustaaf IV Adolf van Zweden, die een enorme haat tegen Napoleon koesterde, weigerde echter het bondgenootschap met de Britten te verbreken en het Continentale Stelsel (een handelsboycot van de Britten) in te voeren. In 1808 brak de Finse Oorlog uit, toen Rusland zonder oorlogsverklaring Zweden binnenviel. De oorlog eindigde met een grote Russische overwinning, en bij de Vrede van Fredrikshamn op 7 september 1809 moest Zweden Finland afstaan aan Rusland. Koning Gustaaf IV Adolf werd afgezet en vervangen door de 60-jarige Karel XIII.
Zweden sloot een aparte vrede met Frankrijk, het Verdrag van Parijs op 6 januari 1810, en sloot zich alsnog aan bij het Continentaal Stelsel. Om de vrede te bezegelen stelde Napoleon voor om een van zijn maarschalken te benoemen tot kroonprins van Zweden. Het werd Jean-Baptiste Bernadotte. Hij werd in 1818 koning van Zweden als Karel XIV Johan en stichtte hiermee het huidige Zweedse koningshuis Bernadotte.
De vrede tussen Frankrijk en Zweden bleef niet lang in stand. Napoleon stond de Zweden niet toe om Noorwegen (in handen van de Franse bondgenoot Denemarken) te annexeren als compensatie voor het verlies van Finland. De Zweden begonnen het Continentaal Systeem al snel te negeren en weer met de Britten handel te drijven. Als straf hiervoor werd Zweeds-Pommeren in januari 1812 weer bezet door Franse troepen. De Zweden werden zo in de handen gedreven van hun voormalige vijand, de Russen, die inmiddels weer in conflict met Napoleon waren.
Op 5 april 1812 sloten de Zweden en Russen een geheim verdrag in de Russische hoofdstad Sint-Petersburg. Hierbij kwam Zweden overeen om 30.000 troepen bij te dragen aan de oorlog tegen de Fransen. Als wederdienst beloofde de Russische tsaar Alexander om de Zweedse claim op Noorwegen te steunen met diplomatieke en, zo nodig, militaire middelen.[1][2] Maar tsaar Alexander weigerde Finland of zelfs alleen de Ålandseilanden aan Zweden terug te geven. De Zweden moesten het grondgebied van Rusland garanderen, waarmee ze hun claim op Finland opgaven.[3]
Napoleon probeerde tevergeefs de Zweeds-Russische coalitie te voorkomen door de Zweedse koning Finland, Pommeren en Mecklenburg aan te bieden, in ruil voor actieve steun van de Zweden tegen de Russen.
Op 9 april werd een tweede, vergelijkbaar verdrag ondertekend in de Zweedse hoofdstad Stockholm.[4] En op 30 augustus ontmoetten tsaar Alexander en de Zweedse kroonprins Karel XIV Johan (Bernadotte) elkaar in het Finse Åbo (nu Turku) om het Verdrag van Åbo te tekenen, waarmee de tsaar en de kroonprins de bepalingen van het Verdrag van Sint-Petersburg bevestigden. Ook werd een geheim verdrag getekend waarmee Rusland de toekomst van het koninklijke huis Bernadotte garandeerde; hiermee wilde tsaar Alexander voorkomen dat Bernadotte weer naar Franse kant zou overgaan wanneer hem dat uitkwam.[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.