Toestel van Atwood
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Toestel van Atwood werd in 1784 uitgevonden door de Engelse dominee en wiskundige George Atwood als laboratoriumproef om de eenparig versnelde beweging te onderzoeken. Het toestel van Atwood is een standaard demonstratieproef voor mechanica in de natuurkundeles.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/38/Atwoodmachine.gif)
Het volmaakte toestel van Atwood bestaat uit twee voorwerpen (gewichten) met massa m1 en m2, verbonden door een onveerkrachtig (inelastisch) touw over een ideale massa- en wrijvingsloze katrol. [1]
Als verkeert het toestel in evenwicht, onverschillig hoe hoog de gewichten hangen.
Als (of omgekeerd) worden beide gewichten eenparig versneld.