Status Quo (band)

Status Quo, ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Britse rockband waarvan de muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie- en boogiewoogiestijl. De klassieke bezetting, ook wel Frantic Four genoemd, bestond enerzijds uit oprichters Alan Lancaster en Francis Rossi en anderzijds uit Rick Parfitt en John Coghlan. Status Quo heeft meer dan 60 hits in het Verenigd Koninkrijk behaald, meer dan welke andere rockband ook.^[1] 22 singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.

Status Quo
Status Quo in Bristol op 15 november 2005 V.l.n.r. Rick Parfitt, Francis Rossi, John 'Rhino' Edwards en Andy Bown
Achtergrondinformatie
Ook bekend als	The Quo, Quo, The Spectres, Traffic, Traffic Jam, The Status Quo
Jaren actief	1962 – heden
Oorsprong	Londen
Genre(s)	Rock Hardrock Psychedelische rock 'Boogie rock'
Label(s)	Fourth Chord, Sanctuary, Eagle, Polydor, Vertigo, Pye
Bezetting
Huidige leden	Francis Rossi Andy Bown John "Rhino" Edwards Leon Cave
Oud-leden	Rick Parfitt † John Coghlan Alan Lancaster † Pete Kircher Jeff Rich Roy Lynes Matt Letley
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Biografie

Vroege periode

De band begon in 1962 als de beatgroep The Spectres (niet te verwarren met de Australische groep The Spectres waar Bon Scott in meespeelde voordat hij bij AC/DC kwam). Rond 1967 ontdekten de bandleden de psychedelische rock en veranderden zij hun naam in 'Traffic' en niet veel later in 'Traffic Jam' (om verwarring te voorkomen met de band Traffic van Steve Winwood). Aan het eind van dat jaar trokken ze Rick Parfitt aan en noemden ze zich 'Status Quo'. De eerste grote hits waren psychedelische nummers zoals "Pictures of Matchstick Men", "Black Veils of Melancholy" en "Ice in the Sun",

Hoogtijdagen

Op het album Ma Kelly's Greasy Spoon veranderde Quo zowel uiterlijk als muzikaal van stijl. Geleidelijk werd met de albums Piledriver en Hello! begin jaren zeventig een breed publiek bereikt. De band ontwikkelde een eigen kenmerkende stijl van weinig akkoorden, makkelijke teksten en een stevig ritme. De band had wereldwijd grote hits met onder andere "Mean Girl", "Paper Plane", "Caroline", "Down Down", "Break the Rules", "Whatever You Want", "Rockin' All Over the World", "The Wanderer" en "In the Army Now", maar brak nooit door in de VS. De grootste hit had de band in 1975 met de liveversie van "Roll Over Lay Down", van het album Hello! (1973).

Einde Frantic Four

Het jaar 1982 stond voor Status Quo in het teken van hun twintigjarig jubileum. De band bracht een album uit getiteld: 1+9+8+2 (de som van de cijfers is 20). Drummer John Coghlan verliet de band tijdens de opname van dit album en werd vervangen door Pete Kircher. Ook Andy Bown werd toen officieel lid van Status Quo. Bown werkte toen al enkele jaren intensief mee met de band.

Op 14 mei 1982 speelde Status Quo in de N.E.C. in Birmingham. Onder het 11.000-koppige publiek bevond zich het prinselijke paar Charles en Diana. Een gedeelte van dit concert verscheen later dat jaar op een album getiteld: Live at the N.E.C.

In 1984 besloot de band te stoppen met toeren. Nog eenmaal werd een grootschalige wereldtournee ondernomen: de The End of the Road Tour. Deze werd afgesloten met een laatste optreden in Milton Keynes. Bassist Alan Lancaster verliet Status Quo en vestigde zich in Australië. Francis Rossi en Rick Parfitt werkten in 1984 mee aan de Band Aid-single "Do They Know It's Christmas?". Dit nummer, dat wereldwijd een nummer 1-hit werd, werd opgenomen om geld in te zamelen voor de gigantische hongersnood in Afrika.

Alan Lancaster kwam nog eenmaal terug toen Status Quo in 1985 Live Aid opende met "Rockin' All Over the World". Dit concert was een vervolg op de inzameling van Band Aid en werd op twee podia gespeeld: het Wembley Stadium in Londen en het JFK Stadium in Philadelphia. Hoewel op dit optreden vooral vooraf kritiek in de media werd geuit, kreeg de band het 72.000 man tellende publiek aan het meezingen en dansen. Achteraf erkenden de sceptici hun ongelijk.

Doorstart

In april 1986 besloten Parfitt en Rossi, na enig juridisch getouwtrek met Alan Lancaster over de naam 'Status Quo', toch weer op tournee te gaan, ditmaal in gezelschap van John 'Rhino' Edwards op bas, Jeff Rich op drums en Andy Bown op keyboards. In augustus van dat jaar kwam een nieuw album uit: "De titeltrack". "In the Army Now" was een cover van het Nederlandse duo Bolland & Bolland. Dit nummer werd uitgebracht op single en de band had hier een van zijn grootste hits mee. In de voormalige Sovjet-Unie, waar toen de perestrojka was begonnen, verkreeg Status Quo met liveoptredens een supersterrenstatus.

Alan Lancaster gaf het Status Quo-repertoire een Australisch vervolg met zijn Lancaster Bombers. Ook John Coghlan bleef actief met het oude Status Quo-repertoire.

Na een aantal andere albums kwam Status Quo in 2002 met Heavy Traffic. Inmiddels was drummer Jeff Rich vertrokken en hij werd vervangen door Matt Letley. Met dit nieuwe album keerde Status Quo terug naar de stevige en ongecompliceerde rock uit het begin van de jaren zeventig.

Heavy Traffic werd in 2003 gevolgd door een coveralbum getiteld Riffs. Hierop waren niet alleen maar covers te beluisteren, maar ook opnieuw opgenomen klassiekers als "Caroline", "Whatever You Want", "Down the Dustpipe" en "Rockin' All Over the World".

Op 19 september 2005 bracht de band weer een album uit: The Party Ain't Over Yet. De verschijning van dit album ging vergezeld van een wereldtournee. Bovendien werd in 2005 het feit gevierd dat Francis Rossi en Rick Parfitt elkaar veertig jaar geleden daarvoor hadden leren kennen. De tournee werd in december 2005 onderbroken vanwege gezondheidsproblemen van Rick Parfitt. Aanvankelijk werd vermoed dat hij aan keelkanker leed, maar dat bleek niet het geval te zijn.

Status Quo in Lichtenvoorde Arrowrock festival, 2006

De band speelde in 2006 op het Arrow Rock Festival in Lichtenvoorde. Op 6 november 2006 kwam de eerste officiële live-dvd uit: Just Doin' It. Deze bevatte opnamen van het concert dat Status Quo in mei 2006 gaf in de 'N.E.C.' in Birmingham. Het Britse muziekblad NME riep Status Quo in 2006 uit tot de succesvolste Britse band ooit, omdat ze meer hitnoteringen (61) hadden behaald dan welke andere Britse band ook.

Op 1 juli 2007 speelde de band tijdens het Concert for Diana in het Wembley Stadium het nummer "Rockin' All Over the World". Op 27 juli 2007 trad de band op tijdens de openingsdag van het Zwarte Cross-festival in Lichtenvoorde. Op 11 augustus van dat jaar was Status Quo afsluiter van de eerste editie van Pinkpop Classic.

Het 33ste album van Status Quo verscheen op 17 september 2007 en heette In Search of the Fourth Chord, een titel die verwees naar het feit dat Status Quo regelmatig (ten onrechte) werd verweten slechts van drie akkoorden gebruik te maken. In september 2008 bracht Status Quo samen met de Duitse danceact Scooter een technoversie uit van "Whatever You Want". Begin december van dat jaar kwam de band met zijn allereerste kerstsingle, "It's Christmas Time".

In februari 2010 werd aan Rossi en Parfitt de Orde van het Britse Rijk uitgereikt voor hun bijdrage aan de popmuziek en inzet voor goede doelen. In 2011 verscheen een cd met nieuwe nummers, Quid Pro Quo.

Documentaire en reünie

In september 2012 kwam de documentaire Hello Quo! van Alan G. Parker uit, waaraan ook de oud-leden van de Frantic Four, Alan Lancaster en John Coghlan, hadden meegewerkt. Lancaster en Coghlan speelden ook mee met Parfitt en Rossi tijdens een negen concerten tellende tournee in Groot-Brittannië in maart 2013. Van het concert op 17 maart werden dvd-opnamen gemaakt. In 2013 ging de speelfilm Bula Quo! in première, een actiekomedie geregisseerd door Stuart St. Paul, met Rossi en Parfitt in de hoofdrol. In maart 2014 kwam er een tweede en laatste reünie-tournee van de Frantic Four. In 2014 en 2016 verschenen twee Aquostic-albums met akoestische versies van de oude hits.

Overlijden Rick Parfitt

Rick Parfitt werd op 22 december 2016 vanwege complicaties omtrent een schouderkwaal opgenomen in een ziekenhuis in het Spaanse Marbella. Twee dagen later, op 24 december, overleed hij aldaar op 68-jarige leeftijd aan de gevolgen van een infectie.^[2] Ook had hij in juni van dat jaar een zware hartaanval na een optreden in de Turkse badplaats Antalya. De band maakte het overlijden van Parfitt via de eigen website bekend.

Recent

Status Quo ging verder met de Ierse gitarist Richie Malone als plaatsvervanger van Parfitt. In september 2019 werd een nieuw album uitgebracht, Backbone, dat binnenkwam op nummer 28 in de Nederlandse Album Top 100. Diezelfde maand stond de band voor de tweede keer op het evenement Live in Hyde Park; samen met Westlife en hoofdact Pet Shop Boys. Tijdens de kerstaflevering van The Great British Bake-Off speelde Status Quo Rockin' All Over The World.

In Australië overleed bassist Alan Lancaster, een van de oprichters, op 26 september 2021 op 72-jarige leeftijd. Hij leed al enige jaren aan multiple sclerose waardoor de reünie van de Frantic Four slechts tot twee Britse tournees beperkt bleef.

Bezetting

• Francis Rossi (zang, gitaar)
• Andy Bown (keyboard)
• Leon Cave (drums)
• John 'Rhino' Edwards (basgitaar)
• Richie Malone (zang, gitaar)

Voormalige bandleden

• Rick Parfitt (zang, gitaar) – 1967 tot en met 2016
• Roy Lynes (keyboard) – 1965 tot en met 1970
• John Coghlan (drums) – 1963 tot en met 1981
• Alan Lancaster (zang, basgitaar) – 1962 tot en met 1985
• Pete Kircher (drums) – 1982 tot en met 1985
• Jeff Rich (drums) – 1985 tot en met 2000
• Matt Letley (drums) – 2000 tot en met 2013

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Picturesque Matchstickable Messages from the Status Quo	1968	-
Spare Parts	1969	-
Ma Kelly's Greasy Spoon	1970	-
Dog of Two Head	1971	-
Piledriver	1972	-
Hello!	1973	-
Quo	1974	-
On the Level	1975	22-02-1975	2	19
Blue for You	1976	28-02-1976	1(3wk)	15
Live	1976	26-02-1977	8	16	Livealbum
Rockin' All Over the World	1977	12-11-1977	10	9
If You Can't Stand the Heat	1978	28-10-1978	14	10
Whatever You Want	1979	20-10-1979	8	13
Just Supposin'	1980	01-11-1980	15	7
Never Too Late	1981	04-04-1981	17	7
1+9+8+2	1982	01-05-1982	5	12
Back to Back	1983	-
Live at the National Exhibition Centre (Birmingham)	1984	12-05-1984	32	5	Livealbum
The Complete Hitalbum	1985	06-04-1985	22	17	Verzamelalbum
In the Army Now	1986	20-09-1986	45	9
Ain't Complaining	1988	04-06-1988	54	4
Perfect Remedy	1989	-
Rockin' All Over the Years	1990	17-11-1990	22	13	Verzamelalbum
Thirsty Work	1994	03-09-1994	32	7
Under the Influence	1999	10-04-1999	74	2
Greatest Hits and More	2000	22-04-2000	16	7	Verzamelalbum
Heavy Traffic	23-09-2002	05-10-2002	75	2
Xs All Areas – The Greatest Hits	01-10-2004	-			Verzamelalbum
The Party Ain't Over Yet...	19-09-2005	24-09-2005	65	2
In Search of the Fourth Chord	14-09-2007	22-09-2007	71	2
Top 100	25-06-2010	17-07-2010	23	7	Verzamelalbum
Quid Pro Quo	27-05-2011	04-06-2011	32	3

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Don't Stop	1996	11-05-1996	29	3
Whatever You Want – The Very Best Of	1997	15-11-1997	33	14*	Verzamelalbum
Quid Pro Quo	2011	04-06-2011	61	3

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Pictures of Matchstick Men	1968	24-02-1968	4	9	Nr. 3 in de Single Top 100
Black Veils of Melancholy	1968	04-05-1968	18	5
Ice in the Sun	1968	31-08-1968	24	7
Technicolor Dreams	1968	30-11-1968	tip	-
Are You Growing Tired of My Love	1969	25-04-1968
Mean Girl	1973	23-06-1973	19	6	Nr. 14 in de Single Top 100
Down Down	1975	08-02-1975	2	11	Nr. 1 in de Single Top 100
Roll Over Lay Down (Live)	1975	12-07-1975	2	13	Nr. 2 in de Single Top 100
Rain	1976	21-02-1976	5	7	Nr. 5 in de Single Top 100
Mystery Song	1976	31-07-1976	13	6	Nr. 15 in de Single Top 100
Wild Side of Life	1977	01-01-1977	18	7	Nr. 18 in de Single Top 100
Rockin' All Over the World	1977	05-11-1977	13	7	Nr. 11 in de Single Top 100
Hold You Back	1978	17-06-1978	8	9	Nr. 6 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Again and Again	1978	30-09-1978	10	9	Nr. 9 in de Single Top 100
Accident Prone	1979	06-01-1979	13	6	Nr. 10 in de Single Top 100
Whatever You Want	1979	06-10-1979	5	10	Nr. 5 in de Single Top 100
Runaway / Living on an Island	1979	01-12-1979	tip2	-	Nr. 25 in de Single Top 100
What You're Proposing	1980	04-10-1980	7	9	Nr. 4 in de Single Top 100 / Alarmschijf
Lies / Don't Drive My Car	1980	20-12-1980	35	3	Nr. 24 in de Single Top 100
Something About You Baby I Like	1981	14-03-1981	37	3	Nr. 15 in de Single Top 100
Dear John	1982	17-04-1982	22	5	Nr. 24 in de Single Top 100
Ol' Rag Blues	1983	01-10-1983	21	4	Nr. 20 in de Single Top 100
Marguerita Time	1984	07-01-1984	tip2	-	Nr. 35 in de Single Top 100
The Wanderer	1984	17-11-1984	4	9	Nr. 6 in de Single Top 100
Rock 'n' Roll	1985	26-01-1985	25	6	Nr. 20 in de Single Top 100
Rollin' Home	1986	07-06-1986	tip2	-	Nr. 43 in de Single Top 100
In the Army Now	1986	08-11-1986	11	7	Nr. 15 in de Single Top 100
Anniversary Waltz (part One)	1990	17-11-1990	4	8	Nr. 5 in de Single Top 100
Anniversary Waltz (Part Two)	1991	-			Nr. 66 in de Single Top 100
The Way It Goes	1999	27-03-1999	tip21	-	Nr. 62 in de Single Top 100
Little White Lies	1999	-			Nr. 73 in de Single Top 100
Twenty Wild Horses	1999	-			Nr. 96 in de Single Top 100
Jump That Rock (Whatever You Want)	26-09-2008	-			met Scooter / Nr. 91 in de Single Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Mean Girl	1973	-			Nr. 25 in de Radio 2 Top 30
Down Down	1975	-			Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
Roll Over Lay Down (Live)	1975	-			Nr. 7 in de Radio 2 Top 30
Rain	1976	-			Nr. 7 in de Radio 2 Top 30
Mystery Song	1976	-			Nr. 15 in de Radio 2 Top 30
Wild Side of Life	1977	-			Nr. 18 in de Radio 2 Top 30
Rockin' All Over the World	1977	-			Nr. 15 in de Radio 2 Top 30
Hold You Back	1978	-			Nr. 16 in de Radio 2 Top 30
Again and Again	1978	-			Nr. 21 in de Radio 2 Top 30
Accident Prone	1979	-			Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
Whatever You Want	1979	-			Nr. 4 in de Radio 2 Top 30
Runaway / Living on an Island	1979	-			Nr. 20 in de Radio 2 Top 30
What You're Proposing	1980	-			Nr. 6 in de Radio 2 Top 30
Lies / Don't Drive My Car	1980	-			Nr. 23 in de Radio 2 Top 30
Dear John	1982	-			Nr. 17 in de Radio 2 Top 30
Ol' Rag Blues	1983	-			Nr. 27 in de Radio 2 Top 30
The Wanderer	1984	-			Nr. 10 in de Radio 2 Top 30
In the Army Now	1986	-			Nr. 12 in de Radio 2 Top 30
Anniversary Waltz (Part One)	1990	-			Nr. 7 in de Radio 2 Top 30
Anniversary Waltz (Part Two)	1991	-			Nr. 20 in de Radio 2 Top 30

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Down Down	-	509	262	381	418	414	381	455	563	432	496	512	675	576	681	688	792	845	820	983	811	943	890	949	1041
Ice in the Sun	1839	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
In the Army Now	-	992	900	1365	1498	1692	1295	1547	1824	1545	1909	1855	1728	1556	1809	1908	-	1842	1860	1852	1542	1449	1453	1562	1786
Pictures of Matchstick Men	1379	-	1178	1764	-	1817	1819	1771	-	1984	1973	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Rockin' All Over the World	-	763	665	710	1016	829	641	876	939	812	910	962	986	1103	1123	1344	1246	1170	1324	1384	1170	1142	1096	1236	1334
Roll Over Lay Down	167	160	89	136	172	226	150	220	328	196	295	330	372	492	442	438	599	561	581	686	631	627	667	695	687
The Wanderer	-	1530	762	1881	1937	1571	1496	1798	-	1865	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Whatever You Want	525	397	298	286	479	425	383	500	561	449	540	603	669	651	636	629	680	667	711	663	599	534	496	567	691

Dvd's

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
Pictures – Live at Montreux 2009	2009	24-10-2009	17	4
Back2SQ.1 – The Frantic Four Reunion 2013 – Live at Wembley Arena	2013	12-10-2013	6	8
The Frantic Four's Final Fling – Live at Dublin O2 Arena	2014	06-09-2014	1(1wk)	10
Aquostic – Live @ The Roundhouse	2015	18-04-2015	5	11
The Last Night of the Electrics	2017	22-07-2017	1(2wk)	18

Externe link

• Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

1. Status Quo: Overview. Allmusic. Geraadpleegd op 3 mei 2009.
2. Status Quo's Rick Parfitt dies BBC, 24 december 2016

Status Quo

Huidige bandleden:	Francis Rossi · Rick Parfitt · Andy Bown · Leon Cave · John 'Rhino' Edwards
Voormalige bandleden:	Roy Lynes · John Coghlan · Alan Lancaster · Pete Kircher · Jeff Rich · Matt Letley
Studioalbums:	Picturesque Matchstickable Messages from the Status Quo (1968) · Spare Parts (1969) · Ma Kelly's Greasy Spoon (1970) · Dog of Two Head (1971) · Piledriver (1972) · Hello! (1973) · Quo (1974) · On the Level (1975) · Blue for You (1976) · Rockin' All Over the World (1977) · If You Can't Stand the Heat (1978) · Whatever You Want (1979) · Just Supposin' (1980) · Never Too Late (1981) · 1+9+8+2 (1982) · Back to Back (1983) · In the Army Now (1986) · Ain't Complaining (1988) · Perfect Remedy (1989) · Rock 'Til You Drop (1991) · Thirsty Work (1994) · Don't Stop (1996) · Under the Influence (1999) · Famous in the Last Century (2000) · Heavy Traffic (2002) · Riffs (2003) · The Party Ain't Over Yet (2005) · In Search of the Fourth Chord (2007) · Quid Pro Quo (2011) · Bula Quo! (2013) · Aquostic (Stripped Bare) (2014)