Staten van de Nederlandse Antillen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Staten van de Nederlandse Antillen was het eenkamerige parlement van de Nederlandse Antillen, dat tot 10 oktober 2010 een land was van het Koninkrijk der Nederlanden.
Politiek in de Nederlandse Antillen | ||
| ||
| ||
Portaal Politiek | ||
Op 20 december 1937 vond de eerste verkiezing voor de Staten van de Nederlandse Antillen plaats. De Staten was de opvolger van de Koloniale Raad van het Gebiedsdeel Curaçao, samengesteld uit dertien leden benoemd door de Gouverneur. In haar eerste samenstelling bestond de Staten uit vijftien leden, waarvan vijf leden benoemd door de Gouverneur en tien leden gekozen door de inwoners van de eilanden op basis van een beperkt mannen-kiesrecht gebonden aan een bepaalde graad van ontwikkeling, minimaal lagere school, en het betalen van belastingen. In 1949 had de invoering van het algemeen mannen- en vrouwenkiesrecht gevolgen voor de samenstelling van de Staten. Kroonleden kwamen te vervallen en ging de Staten enkel uit gekozen leden bestaan: 21 zetels met een vaste verdeling per eiland. De eerste zetelverhouding en het ledenaantal werden al in 1950 aangepast.[1]
Vanaf 1950 telde de Staten 22 zetels, die bij directe verkiezingen (evenredige vertegenwoordiging per eiland) voor een periode van vier jaar gekozen werden door de kiesgerechtigden met de Nederlandse nationaliteit voor zover zij ingezetene waren van de Nederlandse Antillen. De Statenleden waren georganiseerd in politieke partijen. Het aantal leden van elk eiland dat in de Staten zitting mocht nemen was vastgelegd. Er waren hierdoor geen nationale partijen.