Smeerenburg
verlaten dorp in Spitsbergen Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Smeerenburg is een voormalige nederzetting van Nederlandse walvisvaarders (van de Noordse Compagnie) op het eiland Amsterdam (Noors: Amsterdamøya) bij het eiland Spitsbergen aan het fjord Smeerenburgfjorden, onderdeel van de eilandengroep Spitsbergen. Smeerenburg ligt binnen de poolcirkel op zo'n 1000 kilometer van de Noordpool.
Plaats in Spitsbergen  | |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Spitsbergen | ||
| Coördinaten | 79° 43′ NB, 11° 0′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Inwoners (2008) |
0 | ||
| |||
Schilderij van Cornelis de Man (1639) gebaseerd op het schilderij Dansk hvalfangststation ("Deense traankokerij") van ABR Speeck (1634)
De walvisjacht vond plaats vanuit walvissloepen, de relatief traag zwemmende en lang drijvende Groenlandse walvis was een favoriete prooi. De walvis werd in z'n geheel aan land getrokken en daar verwerkt, of te water in stukken gesneden die naar een traankokerij werden vervoerd.
De nederzetting bestond uit pakhuizen, woningen en een smederij. Tussen 1614 en circa 1660 beheerden verschillende Nederlandse steden die deelnamen aan de Noordsche Compagnie hun eigen traankokerij op Smeerenburg. Amsterdam had er twee en verder waren er traankokerijen van Rotterdam, Hoorn, Middelburg, Enkhuizen en Delft. Waarschijnlijk hadden ook Veere en De Zaanstreek er een traankokerij. In hoefijzervormige traanovens werd uit het spek van de gedode walvissen walvistraan gewonnen. Deze olie was onder andere zeer bruikbaar als lampolie.
In het verleden hebben verschillende bronnen het aantal mensen dat gedurende de zomer in Smeerenburg zou hebben verbleven geschat op 1.000 tot 10.000 personen.[1] Uit archeologisch onderzoek is echter gebleken dat er 16 à 17 huizen hebben gestaan, genoeg voor de huisvesting van enkele honderden personen. Aan het einde van de 17e eeuw was de populatie Groenlandse walvissen dusdanig uitgedund dat moest worden uitgeweken naar andere vangstgebieden, Smeerenburg was als seizoensnederzetting toen al opgegeven.
Sinds 1973 zijn de resten van Smeerenburg beschermd als onderdeel van het Noorse nationale park van Noordwest-Spitsbergen.
De naam Smeerenburg verwijst waarschijnlijk naar het vet (smeer) van een walvis.
Bij opgravingen door Nederlandse archeologen in de jaren zeventig en tachtig zijn tal van gebruiksvoorwerpen uit de Nederlandse periode gevonden. Deze voorwerpen werden eerst in Nederland bewaard, onder andere door het Rijksmuseum Amsterdam. Op 19 november 2005 werd de Smeerenburgcollectie overgedragen aan de Noorse dienst voor Monumentenzorg in Oslo.[1] De collectie zal op Spitsbergen worden opgeslagen en zal daar deels worden tentoongesteld. Een deel van de collectie is in het Rijksmuseum Amsterdam achtergebleven.
Het derde deel uit de serie Gilles de Geus heet Smeerenburg en gaat over een verblijf op dit eiland.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
