Semimetro
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Semimetro (soms ook metrotram,[1][2][3] in de Verenigde Staten ook Subway-Surface Line) is een vorm van openbaar spoorvervoer waarbij trams gedeeltelijk op een conflictvrije baan rijden, door gebruik te maken van tunnels of viaducten.[4] Deze conflictvrije baan is zo ingericht dat een traject ontstaat op het niveau van metro-exploitatie.[5]
Semimetro | ||||
---|---|---|---|---|
Stadtbahntram in Keulen | ||||
Aandrijving | elektromotor | |||
Periode | in opkomst sinds circa 1960 | |||
Snelheid | tot ca. 100 km/h | |||
Beschikbaarheid | openbaar vervoer | |||
Infrastructuur | rails | |||
Doelgroep | stedelijk vervoer | |||
|
De term semimetro valt onder de parapluterm lightrail,[6] waaronder allerlei vormen van modern tramvervoer worden gerekend. Semimetro is zelf een containerbegrip waarbinnen premetro en Stadtbahn vallen. Beide termen zijn specifieker en populairder, maar de Belgische Federale overheid gebruikt de term semimetro in officiële documenten.[7] Na verschillende kortere tunnels met slechts een of enkele stations, verschenen de eerste grootschalige semimetrotrajecten in Europa in Brussel, Keulen en Frankfurt.