Loading AI tools
Engelse rockband Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Renaissance is een Engelse progressieve rockband. De groep werd in 1969 opgericht door Keith Relf en Jim McCarty, beiden ex-Yardbirds.
In verschillende bezettingen werden twee albums opgenomen, echter in de loop van 1970 hadden alle oorspronkelijke leden de band verlaten en waren ze vervangen door nieuwe leden. Michael Dunford werd gevraagd de muziek te schrijven, maar deed aanvankelijk niet mee met de liveoptredens. Later zou hij zich ook bij optredens op het podium begeven met de akoestische gitaar. John Tout nam de piano en overige toetsen voor zijn rekening. In 1971 deed Annie Haslam auditie. Ze reageerde op een advertentie het bekende magazine Melody Maker en werd aangenomen. Als bassist werd Jon Camp aangenomen en op de drums Terence Sullivan. In deze samenstelling zou Renaissance het meest succesvol worden en ruim 10 jaar bestaan. Het eerste album, Prologue, verscheen in 1972.
In 1973 verscheen het album Ashes Are Burning. Het gelijknamige nummer op dit album werd het bekendste nummer van Renaissance. Ashes are Burning is tevens het laatste album van Renaissance waarop de elektrische gitaar te horen is. Omdat Renaissance zelf niemand had die elektrische gitaar speelde, werd Andy Powell van Wishbone Ash gevraagd het slot van Ashes are Burning te spelen. Tijdens live-uitvoeringen moest Annie Haslam met vocale improvisaties de elektrische gitaar vervangen. Ook de anderen kregen de gelegenheid improvisaties te spelen tijdens live-uitvoeringen van Ashes are Burning. Bekend is de bassolo van Jon Camp tijdens de live-uitvoering van Ashes are Burning uit 1975 die later verscheen op het album Live at Carnegie Hall. Het oorspronkelijke nummer van 11 minuten kon daardoor in tijdsduur oplopen tot ruim een half uur. In de periode tot 1987 maakte Renaissance een aantal albums, waarvan Ashes are Burning, Turn of the Cards en Scheherazade and Other Stories de bekendste zijn. In 1987 viel de groep uiteen, en Annie maakte een aantal soloplaten.
In de jaren 1990 vormde zowel Haslam als gitarist Dunford onafhankelijk van elkaar een band met de naam Renaissance, en maakten albums. In 2000 kwam de band bij elkaar voor een reünie-album, Tuscany, gevolgd door een opname van een liveconcert in Tokio, Japan.
In 2010 kwamen Annie Haslam en Michael Dunford opnieuw bij elkaar voor een serie concerten in Amerika. John Tout, Terence Sullivan en Jon Camp werden ook uitgenodigd maar konden de uitnodiging niet aannemen. Zij werden vervangen door Amerikaanse musici. In 2011 werd een ep opgenomen. In 2012 volgde opnieuw een serie concerten, waaronder ook een optreden tijdens het progressive rock festival NEAR-fest in Amerika. Ook kondigde Renaissance aan een nieuw album te willen opnemen en verzamelden daarvoor de benodigde financiële middelen via crowdfunding.
Haslam, Dunford en Peter Gosling werkten in 1981/1982 onder de naam Nevada.
In november 2012 begon Renaissance weer aan een serie concerten in Amerika. Bij de terugkeer naar Engeland overleed Michael Dunford onverwachts aan een hersenbloeding.[1]
In het voorjaar van 2015 kwam Renaissance voor een tour naar Europa. Op vrijdag 10 april 2015 werd een concert gegeven in Cultuurpodium Boerderij in Zoetermeer. Het was 42 jaar geleden dat Renaissance een concert in Nederland had gegeven. Tijdens dit concert bestond Renaissance uit Annie Haslam (zang), Rave Tesar (toetsen), Tom Brislin (toetsen), Leo Traverso (bas), Frank Pagano (slagwerk) en Mark Lambert (gitaar).[2]
In 2017 ondernam Renaissance opnieuw een toer, dit keer in de Verenigde Staten. De band was daarbij opnieuw aangepast. Opnamen van een van de concerten werd uitgegeven onder de titel A symphonic journey.
Eerste samenstelling (veel wisselingen)
Tweede samenstelling (stabiele tijd)
(Opm.: De volgende lijst bevat ook tijdelijke vervangingen en eenmalige bijdragen.)
Jaar | Vrouwelijke zang | Mannelijke zang | Gitaar | Toetsen | Bas | Slagwerk |
---|---|---|---|---|---|---|
1969–1970 | Jane Relf | Keith Relf | Keith Relf | John Hawken | Louis Cennamo | Jim McCarty |
Zomer 1970 | Terry Crowe | Michael Dunford | Neil Korner | Terry Slade | ||
Herfst 1970 | Binky Cullom | John Tout | ||||
Januari 1971 | Annie Haslam | |||||
1971 | Danny McCulloch | |||||
1971 | Frank Farrell | |||||
Juni 1971 | John Wetton | |||||
1972 | Jon Camp | Mick Parsons | Jon Camp | Terence Sullivan | ||
1972 | Rob Hendry | |||||
1973 | Peter Finberg | |||||
1973–1979
bekendste samenstelling |
Michael Dunford | |||||
1981 | Peter Gosling | Peter Baron | ||||
1983 | Mick Taylor | Gavin Harrison | ||||
1984 | Raphael Rudd | Greg Carter | ||||
1985 | — | Mark Lampariello | Charles Descarfino | |||
1998 | John Tout | Roy Wood | Terence Sullivan | |||
1998 | Mickey Simmonds | Alex Caird | ||||
2001 | Mickey Simmonds & Rave Tesar | David J. Keyes | ||||
2009 | Rave Tesar & Tom Brislin | Frank Pagano | ||||
2011 | Rave Tesar & Jason Hart | |||||
2013 | Ryche Glanda | |||||
2015 | Mark Lambert | Rave Tesar & Tom Brislin | Leo Traversa | |||
2016 | Rave Tesar & Geoffrey Langly | |||||
2018 | Charles Descarfino | |||||
2019 | John Arto | Frank Pagano |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.