![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Plan_Odendaal.png/640px-Plan_Odendaal.png&w=640&q=50)
Plan Odendaal
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Plan Odendaal was de Namibische variant van het Zuid-Afrikaanse systeem van bantoestans of thuislanden. Het plan, gebaseerd op de uitgangspunten van apartheid, was een voorstel om gebieden toe te wijzen aan het zwarte en gekleurde deel van de bevolking met voor elke bevolkingsgroep zijn eigen reservaat, een Bantoestan.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Plan_Odendaal.png/320px-Plan_Odendaal.png)
In september 1962 werd de Commissie Odendaal ingesteld, om in navolging van Zuid-Afrika ook voor Zuidwest-Afrika een plan te maken voor thuislanden. Het plan werd eind 1963 gepubliceerd en officieel geïmplementeerd vanaf 1968. Circa 40% van het land werd toegewezen aan verschillende bevolkingsgroepen.
Het plan voorzag in de volgende thuislanden:
- Kaokoveld voor Himba's
- Damaraland voor Damara's
- Owamboland voor Owambo's
- Kavangoland (Okavangoland) voor Kavango's
- Oost Caprivi voor de Capriviërs
- Bushmanland voor de San
- Oost en West-Hereroland voor Herero's
- Basterland voor de Rehoboth Basters
- Namaland voor Nama's
- Tswanaland voor Tswana's
In de steden Windhoek, Walvisbaai en Lüderitz werden aparte wijken, townships, opgericht voor kleurlingen.[1]
Hoewel 40% van het totale land niet slecht lijkt, gaat het veelal om droge, dorre, onvruchtbare stukken. Bovendien was de rest van het land bestemd voor het blanke deel van de bevolking, terwijl dat deel van de bevolking nog geen 8% van het totaal bedroeg.
Met de onafhankelijkheid van Namibië werden de thuislanden afgeschaft. De vruchtbare grond van het land is echter nog steeds slechts verdeeld onder meest blanke boeren.