Het grootste onbewoonde eiland is het CanadeseDevoneiland, met een oppervlakte van 55.247 km².[2]
Dat een bepaald eiland onbewoond is, kan uiteenlopende oorzaken hebben:
Fysiek: Het eiland is ongeschikt voor menselijke bewoning vanwege de fysieke condities, zoals de afmetingen of onherbergzame vorm (bijvoorbeeld steile rotsen), het ontbreken van een drinkwaterbron, extreme temperaturen of temperatuurwisselingen, of andere mensonvriendelijke, veelal klimaatgebonden omgevingskenmerken.
Geografisch: Het eiland is te afgelegen van woonplaatsen, en het is er niet mogelijk om (voldoende) voedsel te produceren.
Juridisch: Het eiland behoort bijvoorbeeld tot een niet-toegankelijk natuurreservaat of militair gebied (als militair oefenterrein of vanwege strategische ligging). Ook zijn er gevallen waarbij verscheidene landen een eigendomsclaim op een eiland leggen, en accepteren zij niet dat een inwoner van een ander land er woont, zoals de Spratly-eilanden.
Menselijk gebruik: Het eiland is door menselijke toedoen, zoals kernproeven of gif in de bodem, ongeschikt geworden voor menselijke bewoning. Ook kan een eiland geheel in gebruik zijn, waarbij er geen ruimte voor bewoning is, zoals Hulhulé dat dient als vliegveld.
Religieus: Het komt voor dat een eiland om religieuze redenen niet bewoond mag worden, zoals Jaco dat door de inheemse bevolking van Oost-Timor als heilig wordt beschouwd.
In films en verhalen zijn onbewoonde eilanden vaak plaatsen waar individuen of kleine groepjes mensen stranden, afgesneden van de beschaving. In De storm, een toneelstuk van Shakespeare, worden Prospero en zijn dochter Miranda in een boot het water op gestuurd door zijn broer Antonio, die Hertog van Milaan wil worden. Prospero laat zijn broer vervolgens stranden op een eiland.
