Nucleaire kunst
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Nucleaire kunst (atoomkunst, nuclear art, atomic art) is de verzamelnaam van de artistieke benadering door kunstenaars van de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki, de dreiging van een nucleaire catastrofe, het gebruik van kernwapens, de technologie en mogelijkheden van kernenergie, de problemen van kernafval en het atoom- of nucleair tijdperk in het algemeen.
De term "Nucleaire Kunst" werd gebruikt door de kunstbeweging "Movimento Arte Nucleare" die in 1951 werd gesticht en wordt in sommige definities dikwijls tot deze beweging beperkt, hoewel de term sindsdien algemeen gebruikt wordt.
Bij ontwerpers worden doorgaans de termen "atoomtijdperkdesign" of "atomic age design" gebruikt.[1]
Veel kunstenaars hebben in hun oeuvre werken die als nucleaire kunst kunnen beschouwd worden. Kunstenaars die hun ganse oeuvre of het belangrijkste deel ervan aan nucleaire kunst wijden zijn eerder zeldzaam. Nucleaire kunst is regelmatig het onderwerp van tentoonstellingen of voorstellingen.