Nationale parken in Nieuw-Zeeland
Wikimedia-lijst / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Nationale parken in Nieuw-Zeeland zijn grote gebieden, die landschappelijke schoonheid, ecologische kwaliteit, of natuurlijke kenmerken hebben die zo uniek, of wetenschappelijk belangrijk is, dat het behoud ervan van nationaal belang is.
Het oudste park, Tongariro, dateert uit 1894; het nieuwste, Rakiura, is in 2002 gesticht. In 2014 heeft het nationaal park Te Urewera een bijzondere status gekregen. Momenteel heeft Nieuw-Zeeland dertien nationale parken. Ze beslaan in totaal 28.000 km², ongeveer 10,7% van de landoppervlakte. Drie nationale parken liggen op het Noordereiland, negen op het Zuidereiland en het nationaal park Rakiura beslaat bijna het gehele Stewarteiland.
Het grootste nationale park is Nationaal park Fiordland, met een oppervlakte van ruim 12.000 km². Het kleinste is Abel Tasman, dat nog altijd een oppervlakte van 237 km² heeft.
De nationale parken zijn van groot toeristisch belang.[1] Ze herbergen de spectaculaire landschappen van Nieuw-Zeeland en top-attracties zoals de fjord Milford Sound op het Zuidereiland, Aoraki/Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland (3.724 meter), Tongariro, Ruapehu, Ngauruhoe en Taranaki, de vulkanen van het Noordereiland en de wouden langs de rivier Whanganui.
Nationaal park Mount Aspiring, Nationaal park Westland Tai Poutini, Nationaal park Aoraki/Mount Cook en Nationaal park Fiordland staan op de Unesco-werelderfgoedlijst als onderdeel van Te Wahipounamu, het werelderfgoedgebied Zuidwest Nieuw-Zeeland.