![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/NK-33%252C_NK-43_at_the_MAKS-2011_%252801%2529.jpg/640px-NK-33%252C_NK-43_at_the_MAKS-2011_%252801%2529.jpg&w=640&q=50)
NK-33
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De NK-33 (Russisch: Ракетный Двигатель-НК-33 (11Д111), Raketnij Dvigatel-НК-33 (11D111), Raketmotor NK-33 (11D111)) is evenals de NK-43 een raketmotor die eind jaren zestig en begin jaren zeventig van de 20e eeuw in de voormalige Sovjet-Unie werd ontworpen en vervaardigd door Koeznetsov, een ontwerpbureau voor vliegtuigmotoren. Beide raketmotoren werden ontwikkeld om de Russische maanraket N-1 aan te drijven, maar zover kwam het niet: het N-1-programma werd voortijdig beëindigd. Ruim veertig jaar had de NK-33 de hoogste stuwkracht-gewichtsverhouding van alle raketmotoren die vanaf de aarde starten. Dit werd in juni 2012 verbeterd door de Merlin 1D,[bron?] ontworpen en gefabriceerd door SpaceX.[4]
NK-33 | ||
---|---|---|
![]() | ||
Een NK-33/43 op de International Aviation and Space Salon MAKS 2011 | ||
Land van herkomst | Rusland | |
Datum | 1970 | |
Ontwerper | Koeznetsov | |
Fabrikant | Koeznetsov | |
Toepassing | Eerste trap (booster) | |
Voorganger | NK-15 | |
Opvolger | AJ26-58, AJ26-59 | |
Vloeibarebrandstofmotor | ||
Oxidator | Vloeibare zuurstof | |
Brandstof | Kerosine | |
Principe | Gesloten verbrandingscyclus | |
Pomptype | Turbopomp | |
Voorverbrander | Zuurstofrijk | |
Configuratie | ||
Aantal branderkamers | 1 | |
Straalpijp oppervlakteverhouding | 27:1[1] | |
Prestaties | ||
Stuwkracht (zn) | 1.534 kN (154 tf)[2] | |
Stuwkracht (vac) | 1.664 kN (167 tf)[2] | |
Stuwkracht:gewicht (zn) | 126,7:1 | |
Stuwkracht:gewicht (vac) | 137,4:1 | |
Branderkamerdruk | 14.500 kPa (145 bar)[1] | |
(SI) specifieke impuls (zn) | 297 s[1] | |
(SI) specifieke impuls (vac) | 331 s[1] | |
Brandtijd | 600 s[3] | |
Afmetingen | ||
Lengte | 3,7 m[1] | |
Diameter | 1,5 m[2] | |
Droog gewicht | 1.235 kg[1] |
De NK-43 is vrijwel gelijk aan de NK-33 maar is ontworpen voor de tweede trap van de N-1-raket en heeft een verlengde straalbuis die aangepast is om te kunnen werken op grote hoogte waar geen of vrijwel geen omgevingsluchtdruk is. Hierdoor wordt er, ondanks dat de motor langer en zwaarder is, meer stuwkracht en specifieke impuls ontwikkeld.