Loading AI tools
Brits schrijver Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Thomas Michael Bond (Newbury, Berkshire, 13 januari 1926 - Londen, 27 juni 2017) was een Britse auteur. Hij is vooral bekend door een reeks fictieve verhalen voor kinderen, met het personage Beertje Paddington. Er zijn wereldwijd meer dan 35 miljoenen Paddington-boeken verkocht en de personages zijn ook in film en op televisie verschenen. Zijn eerste boek verscheen in 1958 en zijn laatste in 2017, in een periode van 59 jaar.
Michael Bond | ||||
---|---|---|---|---|
Kunstwerk van Michael Bond en Beertje Paddington, Saint Mary's Square, Paddington Green, Londen (2013) | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Thomas Michael Bond | |||
Geboren | 13 januari 1926 | |||
Geboorteplaats | Newbury | |||
Overleden | 27 juni 2017 | |||
Overlijdensplaats | Londen | |||
Land | Verenigd Koninkrijk | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1945―2017 | |||
Genre | Jeugdliteratuur | |||
Bekende werken | Beertje Paddington-reeks, Olga da Polga-reeks | |||
Uitgeverij | Collins, London Opinion | |||
Onderscheidingen | Officier in de Orde van het Britse Rijk (1997), Commandeur van de Orde van het Britse Rijk (2015) | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Thomas Michael Bond werd geboren op 13 januari 1926 in Newbury, Berkshire.[1] Hij groeide op in Reading, waar hij het treinstation van Reading bezocht om de Cornish Riviera Express te zien passeren en een liefde voor treinen begon. Zijn vader was manager van het postkantoor. Hij volgde een opleiding aan het Presentation College in Reading. Zijn tijd daar was ongelukkig. Hij vertelde The Guardian in november 2014 dat zijn ouders de school hadden gekozen "om de simpele reden dat [zijn] moeder de kleur van de blazers leuk vond ... ze maakte niet veel fouten in het leven, maar dat was er een van". Bijgevolg verliet hij het onderwijs op 14-jarige leeftijd, ondanks de wens van zijn ouders dat hij naar de universiteit zou gaan.[2] De Tweede Wereldoorlog was aan de gang en hij ging een jaar werken bij een notaris en daarna als assistent-ingenieur bij de BBC.[3]
Op 10 februari 1943 [4] overleefde Bond een luchtaanval op Reading. Het gebouw waarin hij werkte stortte onder hem in, waarbij 41 mensen omkwamen en nog veel meer gewond raakten.[5][6] Kort daarna meldde hij zich als zeventienjarige als vrijwilliger voor de Royal Air Force, maar hij werd ontslagen wegens acute luchtziekte.[7] Vervolgens diende hij tot 1947 in het Middlesex Regiment van het Britse leger.[8]
Bond begon in 1945 met schrijven toen hij met het leger in Caïro was gestationeerd en verkocht zijn eerste korte verhaal aan het tijdschrift London Opinion. Hij kreeg zeven guineas en dacht dat hij 'het niet erg zou vinden om schrijver te zijn'.[2] In 1958, na het produceren van verschillende toneelstukken en korte verhalen en tijdens zijn werk als cameraman van de BBC-televisie (waar hij een tijdje aan Blue Peter werkte), werd zijn eerste boek, A Bear Called Paddington, gepubliceerd.
Dit was het begin van Bonds boekenserie over de verhalen van Beertje Paddington, een beer uit 'het donkerste Peru', wiens tante Lucy hem naar het Verenigd Koninkrijk stuurt met een pot marmelade in zijn hand. In het eerste boek vindt de familie Brown de beer op Paddington Station en adopteert hem, waarbij hij de beer naar het treinstation vernoemt.[8] In 1965 kon Bond zijn BBC-baan opgeven om fulltime als schrijver te werken.[9]
Paddington's avonturen hebben meer dan 35 miljoen boeken verkocht, zijn gepubliceerd in bijna twintig landen, in meer dan veertig talen, en hebben popgroepen, renpaarden, toneelstukken, luchtballonnen, een film- en televisieserie geïnspireerd.[8][10] Bond verklaarde in december 2007 dat hij niet van plan was de avonturen van Beertje Paddington in verdere delen voort te zetten.[11] In april 2014 kwam er echter een nieuw boek, getiteld Love From Paddington. In de film, Paddington (2014), gebaseerd op de boeken, had Bond een gecrediteerde cameo als de Kindly Gentleman.[12]
Bond schreef ook nog een serie kinderboeken, de avonturen van een cavia genaamd Olga da Polga, genoemd naar het huisdier van de familie Bond,[2] evenals een serie over de weesmuis Thursday. Hij schreef ook voor de geanimeerde BBC-televisieserie The Herbs (1968).[13] Bond schreef ook culinaire mysterie verhalen voor volwassenen, met Monsieur Pamplemousse en zijn trouwe bloedhond, Pommes Frites.[3] De boeken van Thursday en Monsieur Pamplemousse zijn nooit in het Nederlands vertaald.[14]
Bond schreef kort na zijn 90ste verjaardag een Reflection on the Passing of the Years . Het stuk werd voorgelezen door Sir David Attenborough, die in 2016 ook 90 jaar werd, tijdens de nationale dankdienst ter herdenking van de 90e verjaardag van koningin Elizabeth II in St Paul's Cathedral in juni 2016.[15] Op 20 juni 2016 verwierf StudioCanal de Paddington- franchise. Bond mocht de publicatierechten voor zijn serie [16] behouden en die gaf hij in april 2017 in licentie aan HarperCollins voor de komende zes jaar.[17]
Bond schreef twee korte films voor de BBC : Simon's Good Deed, die werd vertoond op 11 oktober 1955,[18] en Napoleon's Day Out, te zien op 9 april 1957.[19] Hij schreef ook een aflevering van de serie The World Our Stage, een bewerking van het korte verhaal "The Decoration" van Guy de Maupassant, uitgezonden op 4 januari 1958.[20]
Zijn bekendste televisiewerk is de maker en schrijver van de kinderprogramma's The Herbs en The Adventures of Parsley, opnieuw voor de BBC.[13][21]
Voor diensten aan kinderliteratuur werd Bond in 1997 benoemd tot Officier in de Orde van het Britse Rijk (OBE).[22] En in 2015 tot Commandeur van de Orde van het Britse Rijk (CBE).[23][24] Op 6 juli 2007 heeft de Universiteit van Reading hem een eredoctoraat in de letteren toegekend.[25]
In 2018 noemde GWR een van hun Class 800-treinen "Michael Bond"/"Paddington Bear".
Bond was tweemaal getrouwd - met Brenda Mary Johnson in 1950, van wie hij in de jaren zeventig scheidde; en met Susan Marfrey Rogers in 1981. Hij kreeg twee kinderen.[26] Hij woonde in Londen, niet ver van Paddington Station, de plek die veel van zijn boeken inspireerde.[9]
Bond stierf op 27 juni 2017 in Londen, op 91-jarige leeftijd. Er werd geen reden gegeven. De film Paddington 2 (2017) was opgedragen in zijn nagedachtenis.[1] Hij ligt begraven op Paddington Cemetery, vlakbij zijn woonplaats; zijn grafschrift luidt: "Zorg alstublieft voor deze beer. Dank u."
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.