Mühldorf am Inn (stad)
stad Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
stad Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mühldorf am Inn, in officiële documenten vaak ook aangeduid als Mühldorf a.Inn is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Beieren, gelegen in het Landkreis Mühldorf am Inn. De stad telt 20.962 inwoners.[1]
Stad in Duitsland | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Deelstaat | Beieren | ||
Landkreis | Mühldorf am Inn | ||
Regierungsbezirk | Opper-Beieren | ||
Coördinaten | 48° 14′ NB, 12° 31′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 29,42 km² | ||
Inwoners (31-12-2020[1]) |
20.962 (713 inw./km²) | ||
Hoogte | 384 m | ||
Burgemeester | Michael Hetzl (lokale lijst) | ||
Overig | |||
Postcode | 84453 | ||
Netnummer | 08631 | ||
Kenteken | MÜ, VIB, WS | ||
Stad | 16 Gemeindeteile (stadsdelen) | ||
Gemeentenr. | 09 1 83 128 | ||
Website | www.muehldorf.de | ||
Locatie van Mühldorf am Inn in Mühldorf am Inn | |||
Foto's | |||
De Inn bij Mühldorf | |||
|
De gemeente bestaat officieel uit 16 Gemeindeteile (stadsdelen), te weten:
Mühldorf ligt aan de noordoever, in een bocht, van de hier sterk meanderende rivier de Inn. Het is een belangrijk regionaal spoorwegknooppunt, zie hierna.
De dichtstbijzijnde grote steden zijn:
Naburige gemeenten zijn onder andere Neumarkt-Sankt Veit en Waldkraiburg.
Mühldorf am Inn is, gezien de ligging, geschikt voor handels- en logistieke bedrijven, waarvan hier dan ook verscheidene aanwezig zijn. Daarnaast is er veel midden- en kleinbedrijf in vele uiteenlopende branches te vinden. De stad huisvest enkele middelgrote bedrijven in de machinebouw en kleinmetaalindustrie. Het grootste te Mühldorf gevestigde bedrijf is ODU Steckverbindungssysteme. Deze onderneming produceert stekkertjes voor mobiele telefoons en voor allerlei andere apparatuur, alsmede voor medische instrumenten, die een kleine ingebouwde computer hebben en op andere systemen moeten worden aangesloten. ODU biedt in Mühldorf werk aan 1.000 mensen.
De plaats is Kreisstadt en is dus zetel van tal van regionale ambtelijke instanties. De stad heeft verder een klein ziekenhuis en drie kleine specialistische klinieken.
Tot en met de 9e eeuw was het gebied van Mühldorf nagenoeg onbewoond. Het was een moerassig, soms overstroomd, ooibos aan de rivier de Inn. Vermoedelijk reeds in de 9e eeuw was het gebied een exclave van het Prinsaartsbisdom Salzburg in Beieren, en bleef dat tot 1802. Op 16 mei 935 wordt Mühldorf voor het eerst in een document, van aartsbisschop Odalbert van Salzburg, vermeld. De plaats werd een handelsnederzetting aan de Inn op de route Salzburg - Regensburg. In 1190 verwierf Mühldorf het stapelrecht op het belangrijke, in o.a. Tirol gedolven, zout, onmisbaar voor het conserveren van voedingsmiddelen. Wanneer Mühldorf, oorspronkelijk: molendorp[5], stadsrechten verwierf, is niet meer bekend. Maar in 1239 wordt de plaats een civitas, stad, genoemd. In die tijd werd Mühldorf ook van een stadsomwalling voorzien. Mühldorf was een Oostenrijkse exclave in Beieren, op een strategisch punt. De elkaar opvolgende hertogdommen Beieren hebben dan ook enkele malen geprobeerd, Mühldorf in te nemen. Met name verdient vermelding een conflict in het begin van de 14e eeuw tussen (vanaf 1328) rooms-koning Lodewijk IV en Frederik de Schone, uit het Huis Habsburg, van 1308 tot 1330 hertog van Oostenrijk en enige tijd mede-koning van het Heilige Roomse Rijk. Dit culmineerde in de Slag bij Mühldorf op 13 september 1322. De mannen van Lodewijk zegevierden, en Lodewijk de Beier werd in 1322 koning. Drie jaar later benoemde hij zijn voormalige opponent tot mede-koning, en werd in 1328 keizer. De slag bij Mühldorf geldt als de laatste Europese veldslag, waarbij van geen enkel vuurwapen gebruik werd gemaakt. Deze werden wel gebruikt in een tweede slag om Mühldorf in 1364, waarin Beieren tevergeefs probeerden, de stad in te nemen.
In de periode 1300-1800 bleef Mühldorf niet voor rampen gespaard. Pestepidemieën, die vele mensen het leven kostten, deden zich voor in 1348, 1611 en 1634; grote branden teisterden de stad in 1495 en 1640. In de laatste maanden van de Dertigjarige Oorlog (1618-1648) werd de stad nog tijdelijk veroverd door troepen uit Zweden onder bevel van de gevreesde generaal Carl Gustaf Wrangel. In oktober 1800 werd de stad voor een half jaar bezet door troepen uit het Frankrijk van Napoleon.
In 1802 kwam aan de Oostenrijkse overheersing van Mühldorf een einde. De stad kwam in het kader van een gebiedsruil aan het Koninkrijk Beieren; dit werd bevestigd in het Reichsdeputationshauptschluss (1803). Pogingen, om belangrijk stoombootverkeer op de Inn van de grond te krijgen, waren niet erg succesvol. In de tweede helft van de 19e eeuw begon de industrialisering pas echt met de aansluiting op het spoorwegnetwerk (1871). In datzelfde jaar kwam de stad onder het oppergezag van het Duitse Keizerrijk. In 1852 werd te Ecksberg een instelling voor verstandelijk gehandicapte kinderen gesticht; deze intussen vele malen grotere en moderne Stiftung Ecksberg bestaat nog steeds.
Ten tijde van Adolf Hitlers Derde Rijk - het nationaalsocialisme had vanaf de begintijd vrij veel aanhang gehad in Mühldorf en omgeving - werd de plaats vooral in 1944 en 1945 berucht als centraal coördinatiepunt van talrijke buitenkampen (Außenlager) van concentratiekamp Dachau. Vooral het Waldlager V/VI in het bos Mühldorfer Hart, ten westen van het stadje, was berucht. In dit bos moesten de gevangenen onder onmenselijke omstandigheden een bunker, met de codenaam Weingut I, bouwen. Deze was bedoeld, om gevechtsvliegtuigen type Messerschmitt Me 262 te bouwen, maar werd nooit gebruikt.[6] Uiteindelijk waren, toen de geallieerden Mühldorf op 2 mei 1945 hadden veroverd, duizenden mensen, onder wie ook Nederlandse en Belgische Joden, in de kampen[7] op afschuwelijke wijze om het leven gekomen. In 1940 en 1941 werden in de Stiftung Ecksberg, in het kader van de zogenaamde Aktion T4, 248 verstandelijk gehandicapte bewoners afgevoerd om elders vermoord te worden.
Voorafgaande aan de bevrijding werd Mühldorf, dat een belangrijk spoorwegknooppunt en dus van strategisch belang was, enkele malen zwaar getroffen door geallieerde luchtbombardementen. Vooral het bombardement van 19 maart 1945 was hevig. Honderden mensen, ook kinderen, vonden de dood, en de stad werd voor 40% verwoest.
Na de oorlog moesten enkele duizenden Heimatvertriebene in de stad worden ondergebracht. Maar rond 1950 bloeide Mühldorf weer. Er vestigde zich ook nieuwe industrie, en later een dependance van de technische hogeschool van Rosenheim.
In 1971 werd nabij Gweng, een gehucht ten oosten van het bos Mühldorfer Hart, een opzienbarende vondst gedaan op het gebied van de paleontologie. Een grotendeels intact skelet van een uitgestorven soort slurfdier, een gomphotherium, werd opgegraven uit een laag zand aan de oever van de Inn. Ook te Sandelzhausen, gemeente Mainburg, werden tanden en kiezen van dit dier gevonden. Het Mühldorfer skelet is na reconstructie opgesteld in het Paleontologisch Museum aan de Richard-Wagner-Straße 10 te München.
In 1997 kwam een nieuwe brug over de Inn gereed.
Mühldorf a.Inn onderhoudt jumelages met:
Mühldorf heeft een goede mannen-volleybalclub, TSV Mühldorf, die in de periode vanaf circa 2000 verscheidene Duitse internationals heeft voortgebracht.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.