Kathedraal van Metz

De Kathedraal Saint-Étienne van Metz (Frans: Cathédrale Saint-Étienne de Metz) (Duits: Stephansdom von Metz) in Metz is de kathedraal van het bisdom Metz.

Kathedraal Saint-Étienne van Metz Cathédrale Saint-Étienne de Metz Stephansdom von Metz
Kathedraal Saint-Étienne van Metz
Plaats	Metz
Gewijd aan	St. Stefanus
Coördinaten	49° 7′ NB, 6° 11′ OL
Gebouwd in	13e-20e eeuw
Architectuur
Bouwmateriaal	natuursteen uit Jaumont[1]
Officiële website
Portaal    Christendom

Geschiedenis

• 
  Plattegrond van de kathedraal
• 
  Kaart van de kathedraal en de omliggende straten, 17e eeuw
• 
  De brand in de kathedraal op 7 mei 1877
• 
  Neogotisch hoofdportaal (1897-1903) van de kathedraal, ontwerp Paul Tornow

In de middeleeuwen vormde Metz en omgeving het kleine prinsbisdom Metz.

De kathedraal werd in de 14e eeuw gevormd door twee kerken samen te voegen: het schip van de Saint-Étienne (13e eeuw) werd verbonden met de noordzijde van een oudere romaanse kerk. De bouw van eerstgenoemde Sint-Stefanuskerk was begonnen in 1014. De inwijding vond plaats in 1040. Er direct naast werd in 1186 een tweede kerk gebouwd, met een achthoekige vorm, die de naam Notre-Dame-de-la-Ronde kreeg. In 1220 werd de eerste steen gelegd voor de huidige kathedraal, die gebouwd werd in plaats van deze twee oudere kerkgebouwen.

In de 15e eeuw werden een transept en een koor toegevoegd.

Op zondag 8 mei 1877 bezocht keizer Wilhelm I de stad Metz, die in het in 1871 bij het Duitse Keizerrijk ingelijfde Elzas-Lotharingen lag. Vanop het dak van de kathedraal werd 's avonds ter ere van de keizer een vuurwerk afgestoken. Daarbij ging iets mis, want de volgende nacht bleek het godshuis in brand te staan. Men wist de brand tot de zolders en het dak te beperken. De houten, 15e-eeuwse dakconstructie werd toen vervangen door een metalen. Keizer Wilhelm heeft een deel van de herstelkosten uit eigen middelen betaald. In de periode tot 1906 volgden verscheidene restauraties en aanpassingen aan de stijl van de Duitse neogotiek. In die periode had de Duitse architect Paul Tornow, die ervaring met het restaureren van monumentale gebouwen had opgedaan in Burg Eltz (1881), de verantwoording over de monumentenzorg in geheel Elzas-Lotharingen. Na 1919, Metz lag toen weer in Frankrijk, werden de "Duitse" aanpassingen gehandhaafd.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was het gebouw in bouwkundig slechte staat. Sedertdien is het vrijwel onafgebroken in restauratie geweest, en heeft geheel of gedeeltelijk in de steigers gestaan. Het provisorische herstel van achterstallig onderhoud duurde tot 1973. Daarna werd de kathedraal stukje bij beetje systematisch gerestaureerd en aan de moderne tijd aangepast.

Architectonische en kunsthistorische bijzonderheden

De kathedraal heeft twee torens: de Tour du Chapitre, die 69 meter hoog is, en de Tour de la Mutte, die 88 meter hoog is (exclusief de 5 meter hoge torenspits).

De oppervlakte van het kerkgebouw is 3.500 m². De totale lengte (buitenwerks) bedraagt 136 meter.

Het middenschip is het op twee na hoogste in Frankrijk: 41,41 m. Alleen de Notre-Dame d'Amiens (42,3 m) en de kathedraal van Beauvais (48,5 m) zijn hoger.

De kathedraal beschikt over 6.496 m² aan glasramen, grotendeels glas-in-loodramen. De diameter van het westelijke roosvenster is 11,25 meter. Dit roosvenster, gedateerd 1381, geldt als het meesterwerk van de Duitse glazenier Hermann von Münster, die te Metz in 1392 stierf en in de kathedraal begraven ligt. Bekend zijn ook de vensters van na de Tweede Wereldoorlog, waarvan zes naar ontwerp van Marc Chagall.^[2] Eén van die vensters, dat Eva voorstelde, werd bij een inbraak in 2008 beschadigd.

Het praalgraf van bisschop Dupont des Loges en de graven van kardinaal de Givry en aartsbisschop d'Aubusson de La Feuillade bevinden zich in de kathedraal.

In de crypte van de kathedraal hangt de draak Graoully; deze werd met processies door de stad gedragen.

Galerij

• Interieur
• 
  De preekstoel
• 
  Het groot roosvenster boven het portaal
• 
  Deel van het koor met de glas-in-loodvensters
• 
  Het priesterkoor
• 
  Schip van de kathedraal
• 
  Timpaan boven het portaal van de H. Maagd^[3]
• 
  Oostelijk portaal: de zegenende Christus, daaronder: het Laatste Oordeel
• 
  Achterzijde van het schip met roosvenster
• 
  13e-eeuwse glasramen bij het zuidelijk transept: het leven van de apostel Paulus
• 
  Het westelijke roosvenster
• 
  Venster uit plm. 1504, met voorstellingen van apostelen en martelaren, van de hand van Théobald of Diebold uit Lixheim
• 
  Modern kerkorgel in het zuidertransept
• 
  Detail
• 
  Praalgraf van bisschop Paul Dupont des Loges

Gerelateerde onderwerpen

• Lijst van grote kathedralen
• Lijst van grootste kerken

Externe link

• Website van de katholieke gemeente van de kathedraal van Metz

Mediabestanden

Zie de categorie Kathedraal van Metz van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Cathédrale Saint-Étienne de Metz op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

1. Dit gesteente, dat veel voor de bouw werd gebruikt, is ongeveer 169 miljoen jaar geleden ontstaan in de geologische periode Jura, meer bepaald in het Bajocien.
2. Copyright verhindert, hiervan op de Wikipedia afbeeldingen te tonen.
3. Voorstellingen van het reliëf: bovenin: Kroning van Maria; daaronder: Ontslapenis van de Moeder Gods.