Kamstaartbuidelmuis

De kamstaartbuidelmuis of mulgara (Dasycercus cristicauda) is een buidelmuis uit het geslacht Dasycercus. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Gerard Krefft in 1867.^[2][3]

Kamstaartbuidelmuis IUCN-status: Gevoelig[1] (2014)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Orde: Dasyuromorphia (Roofbuideldieren) Familie: Dasyuridae (Echte roofbuideldieren) Geslacht: Dasycercus (Kamstaartbuidelmuizen)
Soort
Dasycercus cristicauda (Krefft, 1867) Originele combinatie Chaetocercus cristicauda
Verspreidingsgebied van de kamstaartbuidelmuis
Synoniemen
Dasycercus hillieri (O. Thomas, 1905)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Kamstaartbuidelmuis op Wikispecies
Portaal    Biologie Zoogdieren

Beschrijving

Dit solitaire dier vertoont veel overeenkomsten met de kamstaartbuidelrat. Zijn staartbasis is vaak gezwollen door vetopslag, zoals bij veel verwanten. De rug heeft een zandbruine kleur, terwijl de buik vaalwit is. De staart is getooid met een kam van zwarte haren. De lengte van het dier ligt tussen de 12 en 20 cm, met een 7,5 tot 11 cm lange staart. Het gewicht ligt tussen de 50 en 150 gram.^[4][5]

Leefwijze

De kamstaartbuidelmuis of Mulgara bewoont zandwoestijnen met verspreide pollen van het gras spinifex. Het bewoont ondergrondse holen, variërend van een simpele, korte gang tot een heel gangenstelsel met 5 of 6 ingangen.^[5] ’s Nachts wordt jacht gemaakt op kleine knaagdieren, vogeltjes en grote insecten, zelfs grote duizendpoten zijn voor hem niet veilig.^[6]

Verspreiding

Deze soort komt voor in de droge binnenlanden van Midden- en West-Australië in woestijnen en open habitats.^[5]

Verwantschapskenmerken

Deze soort lijkt sterk op Dasycercus blythi, de andere soort van het geslacht, die een overlappende verspreiding heeft, maar verschilt daar op een aantal punten van: uit de zwarte staartpunt steken losse haren, anders dan bij de gladde staart van blythi; er is een derde valse kies in de bovenkaak (P3) aanwezig; de vacht is wat roder dan die van blythi; en vrouwtjes hebben acht mammae, tegenover zes bij blythi. Phascogale hillieri Thomas, 1905, is een synoniem van deze naam.^[4]

Taxonomie

Vanaf de jaren zeventig van de twintigste eeuw was het de enige soort die werd erkend in het geslacht Dasycercus, waarvoor D. blythi en D. hillieri (Thomas, 1905) als synoniemen golden. Vanaf het midden van de jaren negentig werd uit fylogenetische gegevens duidelijk dat er sprake was van twee soorten, die aanvankelijk de namen cristicauda en hillieri kregen. Vergelijking van deze gegevens met morfologische verschillen binnen Dasycercus bevestigde het bestaan van twee soorten. De namen cristicauda, hillieri en blythi bleken echter gebruikt op een manier die niet in overeenstemming was met het geconserveerde typemateriaal. Woolley (2005) liet zien dat de naam hillieri was gebruikt voor wat in feite D. cristicauda was, terwijl die laatste naam was gebruikt voor wat nu D. blythi is. De naam hillieri geldt nu als junior synoniem van D. cristicauda en als misapplied name voor D. blythi.^[4] Beide soorten zijn in Australië bekend onder de naam "mulgara".

Bronnen, noten en/of referenties

1. (en) Kamstaartbuidelmuis op de IUCN Red List of Threatened Species.
2. Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 24. ISBN 978-0-8018-8221-0. Gearchiveerd op 19 juni 2022.
3. Mammal Diversity Database (2023). Dasycercus cristicauda (Krefft, 1867). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 26-05-2023.
4. Woolley, P.A. 2005. The species of Dasycercus Peters, 1875 (Marsupialia: Dasyuridae). Memoirs of Museum Victoria 62(2): 213-221.
5. Pavey, C. R., Nano, C. E., Cooper, S. J., Cole, J. R., & McDonald, P. J. (2012). Habitat use, population dynamics and species identification of mulgara, Dasycercus blythi and D. cristicauda, in a zone of sympatry in central Australia. Australian Journal of Zoology, 59(3), 156-169.
6. Queale, L; Foulkes, J; Canty, P; Barratt (2000). "The diet of the Ampurta (Dasycercus hillieri) and the Kowari D. byrnei in north-eastern South Australia". Australian Mammal Society 2000 Conference Proceedings.

Soorten van Kamstaartbuidelmuizen (Dasycercus)

Dasycercus blythi · Kamstaartbuidelmuis (Dasycercus cristicauda)