![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Hall_effect.png/640px-Hall_effect.png&w=640&q=50)
Hall-effect
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het hall-effect is het verschijnsel dat een elektrische spanning optreedt in de dwarsrichting van een stroomdrager als loodrecht op de stroom- en dwarsrichting een magnetisch veld aangelegd wordt. Het effect is genoemd naar de onderzoeker Edwin Hall.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Hall_effect.png/640px-Hall_effect.png)
De polariteit van de spanning hangt af van de aard van de ladingsdragers. Het teken van de spanning als gevolg van het hall-effect van een halfgeleider wordt daarom gebruikt om te bepalen of de ladingsdragers overwegend gaten of elektronen zijn.
Samen met de elektrische geleidbaarheid kan het hall-effect gebruikt worden om de elektrische mobiliteit van de ladingsdragers te bepalen.
De grootte van een optredend hall-effect kan nauwkeurig worden gemeten met de Van der Pauwmethode.
Het kwantum-hall-effect, een generalisering van het hall-effect[1], werd ontdekt door Klaus von Klitzing, die voor deze ontdekking de Nobelprijs in de natuurkunde heeft gekregen.