Loading AI tools
wielrenster uit Australië Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grace Brown (Camperdown, 7 juli 1992) is een Australische voormalige wielrenster, die in 2024 Olympisch en wereldkampioen werd in het tijdrijden.
| Grace Brown | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Brown aan de start van de Waalse Pijl 2020 | ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboortedatum | 7 juli 1992 | |||
| Geboorteplaats | Camperdown,  Australië | |||
| Lengte | 168 cm | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Huidige ploeg | gestopt na 2024 | |||
| Specialisatie(s) | tijdrijden | |||
| Ploegen | ||||
| 2018 2019-2020 2021 2022-2024 |
Wiggle High5 Mitchelton-Scott Team BikeExchange FDJ-Suez | |||
| Beste prestaties | ||||
| Ronde van Vlaanderen | 3e (2021) | |||
| Parijs-Roubaix | 12e (2022) | |||
| Amstel Gold Race | 6e (2023) | |||
| Luik-Bastenaken-Luik | 1e (2024) | |||
| Ronde van Frankrijk | 20e (2022) | |||
| Overige | ||||
| Zeges: | ||||
| Brabantse Pijl Tijdrit Gemenebestsp. WK tijdrijden Olympische tijdrit |
2020 2022 2024 2024 | |||
| ||||
Brown reed in 2018 voor Wiggle High5 en won dat jaar de tijdrit op de Oceanische kampioenschappen. Een jaar later won ze het Australisch kampioenschap tijdrijden. Ze reed vanaf 2019 drie jaar voor Mitchelton-Scott. In 2020 werd ze in het Italiaanse Imola vijfde tijdens het wereldkampioenschap tijdrijden. Op 4 oktober van dat jaar werd ze tweede in Luik-Bastenaken-Luik en drie dagen later won ze de Brabantse Pijl.[1]
.jpg)
Brown won in maart 2021 de semi-klassieker Brugge-De Panne.[2] In juli 2021 nam ze namens Australië deel aan de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. In de wegwedstrijd werd ze 47e en in de individuele tijdrit werd ze vierde, op ruim een minuut achter winnares Annemiek van Vleuten en zeven seconde achter het brons van Anna van der Breggen.
Vanaf 2022 reed Brown drie jaar voor de Franse ploeg FDJ-Suez. In augustus 2022 won Brown de individuele tijdrit op de Gemenebestspelen 2022 in Birmingham.[3] In 2023 won ze het eindklassement in de Santos Women's Tour Down Under en in de Ronde van Bretagne. In 2024 won ze Luik-Bastenaken-Luik, na eerder twee keer tweede te zijn geworden.[4] In juli won ze namens Australië goud op de tijdrit tijdens de Olympische Spelen in Parijs.[5] Twee maanden later won ze in Zürich het wereldkampioenschap tijdrijden[6] en drie dagen later werd ze wereldkampioene in de gemengde ploegenestafette met Brodie Chapman, Ruby Roseman-Gannon, Michael Matthews, Ben O'Connor en Jay Vine.[7] Op 13 oktober won ze in de regenboogtrui de Chrono des Nations, waarna ze haar fiets aan de wilgen hing.[8]
Vlak voor haar afscheid werd Brown verkozen tot voorzitter van wielervakbond The Cyclists' Alliance.[9]
Oceanisch kampioenschap tijdrijden
Australisch kampioenschap tijdrijden Australisch kampioen tijdrijden
Individuele tijdrit op de Gemenebestspelen Australisch kampioen tijdrijden Australisch kampioen tijdrijden
Individuele tijdrit op de Olympische Spelen
Wereldkampioen tijdrijden Wereldkampioen gemengde ploegenestafette| Jaar | Tour Down Under | Herald Sun Tour | Ronde van Californië | Ronde van Burgos | The Women's Tour | Giro Rosa | Ronde van Noorwegen |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2017 | 61e | 77e | |||||
| 2018 | 5e | 9e | 38e | ||||
| 2019 | 12e (1) | 8e | 23e | 93e | opgave | ||
| 2020 | 32e | 55e | |||||
| 2021 | 7e (1) | dnf | |||||
| 2022 | 19e |  ↑ (1) |
|||||
| 2023 | ↑ (1) |
23e | 5e (1) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
_pictogram.svg)
