Gebruiker:Donald Trung/Geschiedenis van Chinees muntgeld tijdens de Yuan-dynastie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het muntgeld van de Yuan-dynastie (Chinees: 元朝貨幣) werd in kleinere hoeveelheid geproduceerd dan dat van eerdere dynastieën. De reden hiervoor was dat de Mongolen in tegenstelling tot de eerdere Song-dynastie de monetaire stabiliteit van papiergeld konden waarborgen. De Yuan poogden meermaals om muntgeld te produceren, maar van het regentschap van Ayurbarwada Buyantu Khan tot dat aan dat van Toghon Temür circuleerde er alleen papiergeld.
De Yuan-dynastie was een Mongools kanaat en onderdeel van het Mongoolse Rijk dat over China heerste van 1271 tot 1368. Nadat de Mongolen de Westelijke Xia-, Westelijke Liao- en Jin-dynastieën hadden veroverd stonden zij het lokaal gebruik en de lokale productie van hun kèpèng-munten toe. Ook werd het gebruik van oudere vormen van Chinese valuta en muntgeld toegestaan, terwijl de Mongolen onmiddellijk het papiergeld van de Jurchen Jin-dynastie ongeldig hadden verklaard vanwege de inflatie van dit papier, dat voortkwam uit de zware militaire kosten die aan de Mongoolse invasies te danken waren.
Nadat de Mongolen de Song-dynastie hadden veroverd begonnen zij hun eigen koperen munten te slaan gebaseerd op die van de Jin-dynastie, maar uiteindelijk gaven de Mongolen de voorkeur aan de papieren Chāo-bankbiljetten en de zilveren sycees en raakte het muntgeld over het algemeen buiten gebruik.[1][2] In het begin was de Chāo gebaseerd op reserves in edelmetalen maar vanwege hoge uitgaven was de regering van de Yuan-dynastie gedwongen om de Chāo-bankbiljetten in fiduciair geld te veranderen om zo hun hoge uitgaven te ondersteunen.[3][4]
Kruis inscripties op de munten kwamen zowel in Traditionele Chinese karakters als in Phagspa-schrift voor, de munten werden in de volgende waardes geslagen: 2 wén, 3 wén, 5 wén en 10 wén. De hoge denominaties leidden echter tot muntontwaarding wat een factor speelde in de inflatie van het muntgeld.[5]