Francesco I van Carrara
Italiaans politicus (1325-1393) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Francesco I van Carrara (Padua, 29 september 1325 – Monza, 6 oktober 1393) was heer van Padua (1350-1388) en rijksridder in het Heilige Roomse Rijk (vanaf 1354). In de beginjaren (tot 1355) was hij co-heer van Padua tezamen met zijn oom Jacopino da Carrara.
Francesco I da Carrara | ||
---|---|---|
1325 - 1393 | ||
Heer van Padua | ||
Periode | 1350 - 1388 | |
Voorganger | Giacomo I da Carrara | |
Opvolger | Francesco II da Carrara, de Jongere | |
Vader | Giacomo I da Carrara | |
Moeder | Lieta di Montemerlo |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/41/Stemmacarrarese_2014.jpg/320px-Stemmacarrarese_2014.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/00/View_-_Baptistry_-_Padua_2016.jpg/640px-View_-_Baptistry_-_Padua_2016.jpg)
In de beginjaren voerde Francesco I een pro-Venetiaanse koers, zoals zijn voorgangers van het Huis da Carrara deden. Nadien was dit ronduit anti-Venetiaans, gaande van grensschermutselingen tot drie oorlogen tegen de republiek Venetië. Francesco I verhoogde de politieke en financiële autonomie van Padua, wat samen ging met het stimuleren van intellectuele, literaire en artistieke invloeden aan zijn hof.[1] Hij ging ten onder door twee machtige Noord-Italiaanse rivalen die hem van de troon stootten (1388): de doge van Venetië Antonio Venier en de heer van Milaan Gian Galeazzo Visconti.