Eriba-Adad II
soeverein uit Assyrische Rijk (-) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Erība-Adad II, geschreven als mSU-dIM, “Adad heeft vervangen,” was de koning Assyrië 1056/55-1054 v.Chr., de 94e verschijnend op de Assyrische koningslijst.[i 1][i 2] Hij was de zoon van Aššur-bēl-kala en volgde hem kortstondig op, voordat hij onttroond werd door zijn oom Šamši-Adad IV.[1]
Erība-Adad II | ||||
---|---|---|---|---|
Koning van Aššur | ||||
Periode | 1056/55-1054 v.Chr. | |||
Voorganger | Aššur-bēl-kala | |||
Opvolger | Šamši-Adad IV | |||
Vader | Aššur-bēl-kala | |||
|
De Khorsabad koningslijst[i 3] geeft hem foutievelijk als de zoon Ilu-kabkabi. In werkelijkheid was dit de vader van koning Šamši-Adad I die in de 18e eeuw v.Chr. leefde. Hoewel hij maar twee jaar op de troon zat zijn er fragmentarische inscripties van hem[i 4][i 5] waar hij in beweert dat zijn macht uitstrekte over de Arameeërs en waarin hij verre veroveringen in intensieve veldtochten meldt. Hij imiteert daarmee die van Tukultī-apil-Ešarra I, waar hij zichzelf de titel “koning van de vier windstreken” gaf.[2] Hij zou op dat deel van de eponiemenlijst Cc gestaan hebben dat nu verloren gegaan is .[i 6]
Hij was deels verantwoordelijk voor de restauratie van de é.ḫur.sağ.kur.kur.ra, “Huis, Berg van de Landen” ofwel de cella van de tempel van de god Aššur,[3] zoals dat in een van zijn inscripties vermeld staat.[i 7] Er is ook een literair fragment dat dateert naar zijn bewind.[i 8] De Synchronistische koningslijst vermeldt zijn naam maar de naam van zijn Babylonische tegenhanger is onleesbaar. Mogelijk is het Simbar-Šipak te oordelen naar de volgorde van de koningen ervoor en erna. Deze kroniek lijkt tamelijk gekunsteld wat betreft de chronologie in de duistere periode waarin Eriba-Adad regeerde. Hoe dat ook zij koning Adad-apla-iddina zou zijn tijdgenoot geweest zijn die asiel verleende aan zijn oom Šamši-Adad IV, die daar gebruik van maakte om een complot tegen hem te smeden. Hoewel Aššur-bēl-kala met de dochter van Adad-apla-iddina getrouwd was, lijkt het onwaarschijnlijk dat Adad-apla-iddina betrokken was bij het afzetten van zijn eigen kleinzoon. Erība-Adad was daarom waarschijnlijk de zoon van een andere moeder.[4] Zijn bewind kwam ten einde toen Šamši-Adad “optrok [uit Karduniaš[5]. Hij verdreef Erība-Adad, [zoon van Aššur-bēl-ka]la, van de troon.”[6]
Een monumentale stele in Aššur (nummer 27) in de Stelenreihe, " is aan hem toegeschreven. De inscriptie luidt -vrij laconiek- : "Erība-adad, koning van het universum".[7]