De Graflegging (Caravaggio)
schilderij van Caravaggio / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Graflegging, ook De graflegging van Christus en Pala d'altare: Deposizione dalla Croce, is een olieverfschilderij van de Italiaanse kunstschilder Caravaggio. Het schilderij is aan het begin van de 17e eeuw geschilderd als altaarstuk voor de familiekapel Santa Maria in Vallicella van Girolamo Vittrice. Tijdgenoten van Caravaggio beschouwden het volgens de kunstenaarsbiograaf en Romeinse schilder Giovanni Baglione (1566-1643) als zijn beste werk.[1] Heden is het kunstwerk in het bezit van het Vaticaanse Pinacotheek en hangt in de Santa Maria in Vallicella een kopie.
De Graflegging | ||||
---|---|---|---|---|
Kunstenaar | Caravaggio | |||
Jaar | ca. 1603 – 1604 | |||
Techniek | Olieverfschilderij | |||
Afmetingen | 300 × 202 cm | |||
Museum | Vaticaanse Pinacotheek | |||
Locatie | Vaticaanstad | |||
|
Het schilderij is in barokstijl geschilderd en vertelt het Bijbelverhaal over de graflegging van Christus, nadat hij aan het kruis gestorven was. In het werk is duidelijk gebruik gemaakt van clair-obscur, typisch voor de barokperiode.