Loading AI tools
dans van de vliegers Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Danza de los voladores (‘Dans van de vliegers’), is een oud Meso-Amerikaans ritueel dat tegenwoordig nog steeds wordt uitgevoerd in Mexico. Het wordt verondersteld te zijn ontstaan in centraal Mexico, waarna het zich over het grootste deel van Meso-Amerika heeft verspreid.
Het ritueel bestaat uit dans en het beklimmen van een hoge paal vanwaar vier van de vijf deelnemers - vastgebonden aan touwen - naar beneden springen om naar de grond af te dalen. De vijfde blijft achter bovenop de paal, terwijl hij danst en speelt op een fluit en een trommel. Volgens de overlevering is het ritueel bedacht om de goden te vragen een einde te maken aan een ernstige droogte.
Het ritueel werd in 2009 door UNESCO uitgeroepen tot immaterieel cultureel erfgoed.
De dans wordt uitgevoerd op een paal, die in hoogte kan variëren van 12 tot 30 meter. Aan de top van de paal is een structuur bevestigd in de vorm van een vierkant. De vier zijden van het vierkant representeren de vier windstreken. De paal zelf staat voor de vijfde richting en symboliseert de communicatie tussen onder- en bovenwereld. Ter hoogte van de structuur bevat de paal een kaapstander, waar touwen omheen zijn gewikkeld.[1]
Het ritueel wordt uitgevoerd door vijf deelnemers: vier "voladores" (vliegers) die verkleed zijn als vogels en de "caporal". Na om de paal te hebben gedanst, vasten de dansers een dag, ze bidden in de kerk en gaan dan naar de paal terwijl de caporal de "son del perdón" (lied van vergeving) bespeelt op zijn rietfluit en trommel. Nadat de paal is beklommen, nemen de voladores plaats op de zijden van de structuur en de caporal neemt plaats op de paal. De caporal begroet de vier windsteken en leunt achterover om de zon te begroeten.[1]
Ondertussen binden de voladores de touwen die bevestigd zijn aan de kaapstander om hun middel. Wanneer de caporal de "son del descenso" (lied van de afdaling) inzet, laten de voladores zich achterover vallen. Het touw wikkelt af en in cirkels dalen de voladores af naar beneden. In totaal draaien ze 13 keer om de paal. Het getal dertien, vermenigvuldigd met de vier vliegers, levert het getal 52 op. Dit is het nummer van de Meso-Amerikaanse kalendercyclus.[1][2][3]
Wanneer de voladores het land bereiken, daalt de caporal af, en wanneer hij beneden is speelt hij de "son de la espedida" (lied van het afscheid).[1]
De dans van de voladores is ontstaan in de precolumbinaanse culturen van de Totonaken en de Huaxteken in de Sierra de Puebla en in het bergachtige gebied van Veracruz waar de dans nog steeds wordt uitgevoerd.[4]
Het ritueel heeft zijn oorsprong in een mythe die vertelt dat de goden hadden gezorgd voor droogte omdat de mensheid hen was vergeten. De dans is een offer dat de Totonaken organiseerden om een einde te maken aan deze enorme droogte. Deze taak werd toevertrouwd aan vijf kuise jonge mannen. Ze hakten een boom om en maakten hiervan een paal. Vanaf deze paal zouden ze een beroep doen op de vier windrichtingen en het centrum van het universum, en zich vervolgens als vogels van de paal werpen.[2][4]
Archeologie heeft aangetoond dat het ritueel meer dan 1500 jaar oud is en dat het werd uitgevoerd in het gebied dat nu Mexico is tot Nicaragua.[4]
Er wordt aangenomen dat tijdens Mexica-overheersing elementen uit de Mexicacultuur werden toegevoegd, zoals het vliegen met open armen en het zich verkleden als vogels.[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.