Chroniques de Hainaut
handschrift van Jean Wauquelin / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Chroniques de Hainaut is een verlucht handschrift uit de 15e eeuw. Het werk verhaalt de geschiedenis van het graafschap Henegouwen tot aan het einde van de veertiende eeuw. Het origineel, de Annales Hannoniæ sive chronica illustrium principum hannoniæ ab initio rerum usque ad annum Christi 1390[1][2] werd tussen 1390 en 1396 in het Latijn geschreven door Jacques de Guise. Het werd in opdracht van Filips de Goede[3] tussen 1446 en 1450 vertaald in het Frans door Jean Wauquelin. Wauquelin schrijft in zijn proloog, waarin hij overigens zichzelf niet noemt, dat het initiatief voor de vertaling werd genomen door Simon Nockart, eerste klerk van het baljuwschap van Henegouwen, die gediend had onder Jacoba van Beieren en Willem VI van Holland en door Filips de Goede tot raadsheer was benoemd.[4] Het bestaat uit drie volumes die worden bewaard in de Koninklijke Bibliotheek van België als Ms. 9242, 9243 & 9244 en die sinds 2020 tentoongesteld worden in het KBR Museum.[5]