Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Omdat België een drietalig land is, bestaat de Belgische literatuur uit voornamelijk Nederlandstalige (Vlaamse) en Franstalige, en voor een deel uit Duitstalige teksten (Oostkantons). Met Belgische auteurs worden schrijvers bedoeld die na 1830 op het huidige grondgebied van België geboren zijn. Ook auteurs die voor 1830 geboren werden, maar wier thema's typisch Vlaams of Belgisch zijn, zoals Hendrik Conscience, worden als Belgische schrijvers beschouwd. Er bestaat ook een regionale literatuur in het Waals, een Romaanse taal die deel uitmaakt van de zogenoemde oïl-talen waartoe ook het Frans behoort.
In de zestiende eeuw wordt het Frans - zoals in de rest van Europa - ook op het grondgebied van het huidige België de taal van de aristocratie en de taal van de machtshebbers. Nochtans handhaaft het Nederlands zich wel bijvoorbeeld in de sfeer van het gerecht en in de wetgeving. Het gewone volk blijft Vlaamse en Waalse dialecten spreken, maar de verfransing van Europa zet zich sterk door tot het einde van de Franse periode in 1815.
België wordt in 1830 opgericht na de Belgische Revolutie, als reactie van een francofone oppositie tegen het Nederlandse regime. Het onderwijs wordt voornamelijk in het Frans gegeven. Vanaf het einde van de 19e eeuw neemt de Franstalige Belgische literatuur een hoge vlucht, met auteurs als Géo Norge, Marie Gevers, Thomas Owen, Jean Ray, Arthur Masson, Émile Verhaeren, Michel de Ghelderode, Camille Lemonnier, en de surrealisten Paul Nougé, Louis Scutenaire, Irène Hamoir. Later tonen Georges Simenon, Suzanne Lilar, Françoise Mallet-Joris, Conrad Detrez en Amélie Nothomb aan dat de Franstalige Belgische literatuur nog steeds levend en wel is. Internationale bekendheid verwerven toonaangevende striptekenaars als Hergé, Jijé en Franquin.
Zie Vlaamse literatuur voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Vlaamse schrijvers worden ook gelezen in Nederland en vice versa. Enkele bekende Vlaamse schrijvers zijn Hugo Claus, Louis Paul Boon, Kristien Hemmerechts, Tom Lanoye, Anne Provoost en Geert van Istendael. Zie verder Lijst van Vlaamse schrijvers
De dialecten van Wallonië maken deel uit van de Romaanse taalgroep. Het Picardisch wordt gesproken in Bergen en Doornik, het Waals (Wallon) in Namen en Luik, het Lorreins (Lorrain) in Virton, en het Champenois in Basse-Semois. In het dagelijks spraakgebruik, en ook in de literatuur, worden ze echter alle vier gewoon als 'Waals' aangeduid.
Na de oprichting van België en dus van "Wallonie" (het woord verschijnt vanaf 1844), wordt Luik het centrum van Waalse literaire activiteit in de streektalen, gevolgd door Bergen en Namen. In 1856 wordt la Société liégeoise de littérature wallonne opgericht.
Géo Libbrecht (1891 - 1976) is een Belgisch dichter die zich zowel in het Picardisch als in het Frans uitdrukte. Hij schreef onder meer 'Les cloques / Les cleokes (1964).'
De twee bekendste, in het Frans schrijvende, Waalse auteurs zijn ongetwijfeld Georges Simenon en Amélie Nothomb.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
