Begrafenisboot

Een begrafenisboot is een type schip dat bij verschillende culturen gebruikt werd bij uitvaartplechtigheden. De overledene werd ermee naar zijn laatste rustplaats gevoerd, dan wel in begraven. Gelet op de financiële waarde van een boot, waren het vooral families van hoogwaardigheidsbekleders die hun gezinsleden in boten begroeven.

Oude Egypte

Begrafenisboot voor een farao

In het oude Egypte werd een begrafenisboot gebruikt om overleden farao's te verplaatsen naar de dodenstad Abydos.^[1] Het zien van zo'n boot was een duidelijk teken voor de inwoners dat hun farao overleden was.^[bron?] Ook (rijke) Egyptenaren gebruikten boten om hun overledenen over te brengen naar de Westelijke kant van de Nijl.^[2]

In de koninklijke necropool van Abydos werden daarnaast ook verschillende bootgraven gevonden.^[3]

Vikingen

Scheepsgraf van een viking

Soms begroeven de Vikingen hun overledenen samen met een boot in een scheepsgraf.^[4] Een van de meest bekende ooggetuigenverslagen komt van Ahmed ibn Fadlan (10de eeuw), die beweerde de begrafenis van een stamhoofd te hebben bijgewoond: de boot van het overleden stamhoofd werd aan land gesleept en op een brandstapel geplaatst, waarna het stamhoofd er tezamen met ettelijke grafgiften in werd opgebaard. Het schip werd in brand gestoken en nadien bedekt met zand, zodat er een grafheuvel ontstond.^[5] In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt, begroeven de Vikingen hun doden bijna altijd^[4] en werden hun lichamen dus niet in een boot te water gelaten om nadien in brand gestoken te worden.

Engeland

De uitvaart van Lord Nelson

In Londen wordt bij staatsbegrafenissen de overledene soms ook via de Thames vervoerd. Zo werd Admiraal Nelson in 1806 in een sloep van Greenwich naar Londen gebracht.^[6]

De Havengore

In januari 1965 maakte de Havengore een essentieel deel uit van de staatsbegrafenis van Winston Churchill.^[7]

Venetië

Moderne versie

In steden als Venetië werden lange tijd gondels gebruikt om doden naar hun laatste rustplaats te brengen.^[8] Ook in de 21ste eeuw worden nog 'lijkboten' gebruikt in plaats van lijkwagens.^[9]

Zie ook

• Lijkwagen
• Scheepsgraf

Bronnen, noten en/of referenties

1. Informatie op website Rijksmuseum van Oudheden, geraadpleegd op 23 februari 2019.
2. (en) Funerals in ancient Egypt. The Australian Museum (21 november 2018). Geraadpleegd op 23 februari 2019.
3. (en) O'Connor, David (2009). Abydos: Egypt's First Pharaohs and the Cult of Osiris. Thames & Hudson, London, "Boat Graves and Pyramid Origins", p. 185. ISBN 978-0500390306.
4. (en) Tsigaridas Glørstad, Zanette (2013). "9. Homeland - Strange Land - New Land. Material and Theoretical Aspects of Defining Norse Identity in the Viking Age". Celtic-Norse Relationships in the Irish Sea in the Middle Ages 800-1200. Red. Jón Viđar Sigurđsson & Timothy Bolton. BRILL. p. 156. DOI:10.1163/9789004255128. ISBN 978-90-04-25512-8 . Geraadpleegd op 23 februari 2019.
5. Tom Coenegrachts, Annelies Coenen & Yvonne de Rue (2006). "Goede vaart". De viking: vriend en vijand. Red. Tom Coenegrachts, Annelies Coenen & Yvonne de Rue. Peeters. p. 22. ISBN 9789042917682 .
6. (en) The state funeral of Lord Nelson, 5-9 January 1806. Port Cities. Gearchiveerd op 24 februari 2019. Geraadpleegd op 23 februari 2019.
7. (en) Hardman, Robert (30 januari 2015). Winston Churchill's funeral barge sails the Thames once more. Gearchiveerd op 6 oktober 2022. The Daily Mail 2015
8. (en) Hintz, Charlie (13 maart 2017). Death and Burial in Venice: What Does the Floating City do with Its Dead?. Cult of Weird 2017
9. (en) A Funeral Boat in Venice (20 maart 2014). Gearchiveerd op 24 februari 2019. Geraadpleegd op 23 februari 2019.