Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anodiseren is een oppervlaktebehandeling om metalen substraat (ondergrond), zoals aluminium en titanium te voorzien van een oxidelaag.
Anodiseren gebeurt door middel van een elektrolytische behandeling. De oxidelaag is hard, poreus en slijtvast. Daarna kan door afsluiten van de poriën (sealen) de corrosiebestendigheid worden verbeterd. Het synoniem eloxeren is afgeleid van het Duitse woord eloxieren, dat is ontstaan uit het woord Eloxal-Verfahren waarbij Eloxal een samentrekking is van de omschrijving van het proces: Elektrolytische Oxidation von Aluminium.[1]
Diverse elektrolyten kunnen worden gebruikt om een anodiseerproces uit te voeren. Afhankelijk van het te anodiseren materiaal en de gewenste eigenschappen van de anodiseerlaag zal een elektrolyt en behandelingstype geselecteerd worden.
In de Amerikaanse militaire norm MIL-A-8625 wordt een globaal onderscheid van drie typen processen gemaakt voor het anodiseren van aluminium(legeringen):
Alle aluminiumlegeringen kunnen met behulp van anodiseren een dunne oppervlaklaag krijgen (<25μm), maar hun geschiktheid voor hardcoating varieert. Hardcoating is ook anodiseren, maar op een speciale manier. De coating kan een dikte krijgen van 50μm of meer en heeft zwarte tot grijszwarte kleur.
Tijdens anodiseren wordt onder elektrochemische omstandigheden een oxidelaag aangebracht op het aluminium substraat. Deze laag wordt aangebracht met een dikte tussen de 5 en 150 µm en is daarmee dikker dan de oorspronkelijke oxidelaag van enkele nm. Deze oxidelaag heeft als eigenschappen dat het hard, slijtvast, elektrisch isolerend en poreus is en beschermen het oppervlak voor beschadigingen zoals corrosie. Het anodiseerproces bestaat uit drie stappen, namelijk een voorbehandeling van het oppervlak, het anodiseren zelf en sealen. Hierbij zijn de verkregen laagdiktes respectievelijk tussen de 5 en 30 µm terwijl bij hard anodiseren laagdiktes worden verkregen tussen de 25 en 150 µm. Dit verschil wordt bekomen door een hogere stroomsterkte bij hard anodiseren te gebruiken.
De anodiseerde oxidestructuur is afkomstig van het aluminiumsubstraat en is volledig samengesteld uit aluminiumoxide (Al2O3). Dit aluminiumoxide wordt niet op het oppervlak aangebracht zoals verf of beplating, maar is volledig geïntegreerd met het onderliggende aluminiumsubstraat, zodat het niet kan afbreken of schilferen. Het heeft een zeer geordende, poreuze structuur die secundaire processen mogelijk maakt, zoals kleuren en afdichten.[2]
Het anodiseerproces bestaat uit de volgende processtappen;
Bij hard anodiseren, type III anodiseren, is de laagdikte standaard 25 tot 50 µm. Een hard-anodiseerlaag is van nature donkerder gekleurd en moeilijker in een specifieke kleur te brengen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
