Loading AI tools
wielrenster uit Australië Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Amanda Spratt (Penrith, 17 september 1987) is een Australische wielrenster die sinds 2023 voor het Amerikaanse Lidl-Trek rijdt. Vanaf 2012 reed ze elf jaar bij Orica-AIS, dat later verder ging als Mitchelton-Scott en BikeExchange-Jayco.
Amanda Spratt | ||||
---|---|---|---|---|
Amanda Spratt na het wereldkampioenschap in Innsbruck | ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Bijnaam | Spratty | |||
Geboortedatum | 17 september 1987 | |||
Geboorteplaats | Penrith, Australië | |||
Lengte | 161 cm | |||
Gewicht | 55 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Lidl-Trek | |||
Ploegen | ||||
2012-2022 2023-2024 |
Orica-AIS Lidl-Trek | |||
Beste prestaties | ||||
Ronde van Vlaanderen | 15e (2016) | |||
Amstel Gold Race | 3e (2018) | |||
Luik-Bastenaken-Luik | 2e (2018) | |||
Ronde van Italië | 3e (2018, 2019) 1 etappezege | |||
WK op de weg | 2e (2018) | |||
Medailles | ||||
|
Spratt won in 2012, 2016 en 2020 het Australisch kampioenschap op de weg. Ze kwam uit voor Australië op de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen, waar ze buiten tijd de finish bereikte. Tijdens de Olympische Zomerspelen 2016 in Rio de Janeiro werd ze in de wegwedstrijd vijftiende, op vier minuten achter winnares Anna van der Breggen.
In 2017 en 2018 won ze het eindklassemenent van de Women's Tour Down Under. In dat laatste jaar won ze tevens de Emakumeen Bira, stond ze op het podium van de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik en werd ze derde in het eindklassement van de Giro Rosa 2018. Ook werd ze dat jaar tweede tijdens het wereldkampioenschap op de weg in Innsbruck, op 3'42" achter winnares Anna van der Breggen. Een jaar later stond ze wederom op het podium van de Giro Rosa en van het wereldkampioenschap in Harrogate.
In september 2020 kwam Spratt ongelukkig ten val in de slotkilometer van de zevende etappe van de Giro Rosa, samen met haar kopvrouw Annemiek van Vleuten, die op dat moment de roze leiderstrui droeg.[1] Van Vleuten brak haar pols en Spratt liep een hersenschudding en schouderblessure op. Ze moesten beiden opgeven en Spratt miste ook het WK dat een week later plaatsvond.[2] Wel kwam ze een maand na haar val weer in actie in de Ronde van Vlaanderen, die vanwege de coronapandemie in oktober werd verreden. In 2021 behaalde Spratt geen overwinningen of podiumplaatsen. Wel werd ze vierde in de Amstel Gold Race. Namens Australië haalde ze niet de finish in de wegwedstrijd op de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. In het najaar van 2021 onderging Spratt een operatie aan een vernauwde slagader.[3] In 2022 behaalde ze haar eerste podiumplek in de tijdrit van de Simac Ladies Tour.[4]
Jaar | Gent-Wevelgem | Ronde van Vlaanderen | Amstel Gold Race | Luik-Bast.‑Luik | Waalse Pijl | Strade Bianche | Trofeo Alfredo Binda | WK op de weg | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2008 | 97e | ||||||||
2010 | 16e | opgave | |||||||
2011 | 62e | 110e | |||||||
2012 | 33e | 79e | 37e | 68e | |||||
2013 | 37e | 35e | 4e | opgave | |||||
2014 | opgave | 25e | |||||||
2015 | 56e | 19e | 52e | 78e | 48e | ||||
2016 | 24e | 15e | 23e | 16e | |||||
2017 | 96e | 26e | 44e | 27e | 50e | 8e | 27e | 41e | |
2018 | ↑ | ↑ | 5e | 7e | 4e | ↑ | |||
2019 | 79e | 20e | 11e | 11e | 11e | opgave | ↑ | ↑ | |
2020 | 52e | 13e | |||||||
2021 | 28e | 4e | 10e | 9e | 12e | 22e | 93e | ||
2022 | 34e | 55e | 10e | 25e | 79e | 53e | 27e | ||
2023 | 37e | 24e | 46e | 17e | 16e | opgave | |||
2024 | 41e | 57e | 64e | 20e | 36e |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.