Abdijkerk van Saint-Ouen in Rouen
abdij in Rouen, Frankrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
abdij in Rouen, Frankrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Abdijkerk van Saint-Ouen is een groot gotisch rooms-katholiek kerkgebouw in de Franse stad Rouen.
Abdijkerk van Saint-Ouen | ||||
---|---|---|---|---|
De abdijkerk gezien vanaf de kathedraal | ||||
Plaats | Rouen, Frankrijk | |||
Denominatie | Rooms-Katholieke Kerk | |||
Gewijd aan | Saint-Ouen | |||
Coördinaten | 49° 27′ NB, 1° 6′ OL | |||
Gebouwd in | 1318 - 15e eeuw | |||
Architectuur | ||||
Stijlperiode | Gotiek | |||
Detailkaart | ||||
|
De kerk is groter dan de kathedraal van Rouen, maar minder rijk gedecoreerd. De kathedraal, de kerk van Saint-Ouen en de nabijgelegen kerk van Saint-Maclou behoren tot de belangrijkste gotische bouwwerken van Rouen. Beroemd is het grote orgel in de kerk van de hand van Aristide Cavaillé-Coll.
De stichting van de abdij wordt onder andere toegeschreven aan St. Clothilde en Chlotharius I. Hier is echter onvoldoende bewijs voor. Zeker is dat de abdij eerder gewijd was aan Sint-Pieter, totdat aartsbisschop Audoënus (St. Ouen) van Rouen er in 686 in een romaanse kapel, op dezelfde plaats waar de abdij ontstond, werd begraven. Daarna stond de abdij bekend als abdij van Sint-Pieter en Saint-Ouen. Uiteindelijk werd dit uitsluitend Saint-Ouen.
Vast staat dat de abdij in de 8e eeuw door de benedictijnen werd gesticht. Na een brand herbouwde men de kloostergebouwen in de 13e eeuw.
In 1660 werd de abdij samengevoegd met de gemeenschap van St. Maur. Tijdens de 18e eeuw begon men aan de bouw van een groot dormitorium en van een tweede gebouw waarvan de voltooiing door Franse revolutionairen werd onderbroken. In 1790 verlieten de laatste monniken onder dwang de abdij. Het dormitorium bleef bewaard en werd in 1800 in gebruik genomen als stadhuis van Rouen. Tegelijkertijd werden een aantal kloostergebouwen afgebroken waaronder het abtenhuis waardoor er ruimte ontstond voor een groot plein en een tuin. De grondvesten van de romaanse kapel zijn nog steeds te zien.
De bouw van de huidige abdijkerk werd vanaf 1319 aangevat door de abt Jean Roussel. Onderbroken door de Honderdjarige Oorlog (1337-1453) en zwaar beschadigd tijdens de Harelle (een volksopstand in Rouen in 1382), werd de kerk pas in de 15e eeuw in flamboyante stijl voltooid op de façade na (die voltooid werd tussen 1846 en 1851).
De kerk is 137 meter lang en de gewelven zijn 33 meter hoog. De kruising is voorzien van een ongewone, 80 meter hoge lantaarnachtige vieringtoren in flamboyante stijl .
De goed bewaarde gebrandschilderde ramen (1352 m² gespreid over tachtig ramen op drie niveaus) zijn ontstaan tussen de 14e en de 20e eeuw.[1] Typerend is de lichtinval, die helderder is dan bij andere gotische kerken. De architect Alexander van Berneval ontwierp het zuidelijk roosvenster van het transept tussen 1467 et 1483. Het heeft een diameter van 8,5 m en stelt een boom van Jesse voor.[2] Zijn zoon Colin nam de noordzijde van het transept voor zijn rekening: een roosvenster dat de hemelse hiërarchie afbeeldt.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.