Marke (bestuur)

De marke, ok markegeneutschop, boermarke of boerschop enuumd, was een middelieuwse groep dikkere boeren, de markegeneuten, die mandielig 't beheer en gebruuk van heur maandelaand (gemienschoppelijk laand) regelden. 't Woord 'marke', wat grèenze of scheiding beduudt,^[1] wördt ok gebruukt um 't gebied mit an te geven det bij een dörp heurt.

Boerderije Ottenhof in de Dealdner Es, waor 't arfmarkenrichterschop van de Grote Boermarke van Dealden an verbunden was

Dizze kaorte uut 1866 van de vroggere gemiente Anloo in Drenthe gef nog een köppel marken an: de Marke van Schipborg, de Marke van Annen, de Marke van Anloo, de Marke van Gaastern en de Marke van Aandern.

In Frieslaand en Grunning hej ok de termen meente, meenschaar, boermande of boermanje; in Drenthe miente of meent(e). Det slag niet op al 't weuste laand van 't dörp, mar specifiek op de mandielig beheerde wei- of heuilaanden.

De marke in de zin van markegeneutschop wördt wal ies in toezel ehaald mit de Grunningse en Oostfriese term hammerk of hamrik (Fries: himrik). De hammerk is 't grondgebied van een loug (dörp), mit name de butengebieden.

Rifferenties

1. M. Gerding & M. Hillenga (2007), Het Drenthe Boek, Zwolle: Waanders

Dit artikel is eschreven in 't Zuudwest-Drèents.