روانشناسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
روانشناسی، علم کاربردی مطالعه رفتار و فرایندای ذهنی بر پایه یافتای علمی و تحقیق شده هسه. رفتار به فعالیتا و اعمالی اشاره دارنه که قابل بدیئن و قابل اندازهگیری هسنه، مانند گپ بزوئن و راه بوردن، اما فرایندای ذهنی به اعمال و فرایندایی اشاره دارنه که به صورت مستقیم قابل بئدیئن و درک هکردن نیه و نمود اونا رِ تومی در رفتار و دیگر فرایندا مشاهدهکردن، مانند تفکر و یا هیجان و ترس. امروزه، روان شناسی از سنین خردسالی و نوجوانی گذشته و پا به مرحله جوانی و بزرگسالی بشته بیه و به درجهای از ثبات و استحکام برسیه [1]. روان شناسی با در نظربیتن نیازای طبیعی انسان و درک روح زمان، به عنوان پرچمدار مطالعه پیچیدگیای بشر امروز هسه. در اتا تعریف ساختارشکن از روانشناسی، «روانشناسی عبارت از کشف دروغایی که به خد گمی و همچنین تعیین حد و مرز راستیا هسه» در اینتا تعریف انسان موجودی هسه که نخست ونه شِ خد رِ فتح هکنه. در نتیجه صداقت تمامعیار با شِ خد پایه روانشناسی هسه. اینتا تعریف روانشناسی رِ با خودشناسی پیوند زننه[2]. روانشناسی امروز به حدود ۵۴ رشته و شاخه متفاوت از قبیل روانشناسی بالینی، روانشناسی کودکان و کودکان استثنائی، روانشناسی صنعتی و سازمانی، روانسنجی، روانکاوی، روانشناسی مهندسی، روانشناسی فیزیولوژیک, روانشناسی ورزش, روانشناسی مدیریت و... تقسیم بیه. روانشناسی به مطالعه مفاهیمی مانند هوش، رفتار، هیجانا (احساسات)، روابط درونی و روابط اجتماعی و شخصیتی فرد پردازنه.[3]