တရုတ်ဘာသာစကား

တရုတ်ဘာသာ ဆိုသည်မှာ တရုတ်လူမျိုးတို့ ရေးသား ပြောဆိုသုံးစွဲကြသော ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ တရုတ် ဘာသာ အရေးအသားမှာ အများအားဖြင့် အတူတူ ဖြစ်သော်လည်း စကားပြောဆိုရာတွင်မူ နိုင်ငံအလိုက် ဒေသအလိုက် ကွဲပြားခြားနားမှုများ ရှိသည်။^[3]

Chinese
汉语/漢語 Hànyǔ or 中文 Zhōngwén
Hànyǔ (Chinese) written in traditional (top), simplified (middle) characters and alternative name (bottom)
ဒေသခံ	တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံ, ထိုင်ဝမ်, စင်ကာပူ
လူမျိုးစု	ဟန်တရုတ်လူမျိုး
ဒေသခံ ပြောဆိုသူများ	၁.၂ ဘီလီယံ (2004)[1]
ဘာသာစကား မိသားစု	တရုတ်-တိဗက်နွယ် Sinitic Chinese
အစောပိုင်းပုံစံများ	Old Chinese Middle Chinese
စံပုံစံများ	Standard Mandarin Standard Cantonese
ဒေသိယစကား	Mandarin Jin Wu Gan Xiang Min Hakka Yue Ping Huizhou
စာအရေးအသားစနစ်	Simplified Chinese Traditional Chinese Transcriptions: Zhuyin Pinyin (Latin) Xiao'erjing (Arabic) Dungan (Cyrillic) Chinese Braille 'Phags-pa script (Historical)
တရားဝင် အခြေအနေ
ရုံးသုံး အဖြစ် အသုံးပြုမှု	မန်ဒရင်း: တမ်းပလိတ်:နိုင်ငံ စာရင်းအင်း တရုတ်ပြည်မ တမ်းပလိတ်:နိုင်ငံ စာရင်းအင်း စင်္ကာပူ  ထိုင်ဝမ် ကန်တုံ:  ဟောင်ကောင်  မကာအို ဟက္ကာ:  ထိုင်ဝမ်
တရားဝင် ထိန်းသိမ်းသူ	National Commission on Language and Script Work (Mainland China)[2] National Languages Committee (Taiwan) Civil Service Bureau (Hong Kong) Promote Mandarin Council (Singapore) Chinese Language Standardisation Council (Malaysia)
ဘာသာစကားကုဒ်များ
ISO 639-1	zh
ISO 639-2	chi (B) zho (T)
ISO 639-3	zho – ပါဝင်သော ကုဒ် သီးခြားကုဒ်များ: cdo – Min Dong cjy – Jinyu cmn – Mandarin cpx – Pu Xian czh – Huizhou czo – Min Zhong gan – Gan hak – Hakka hsn – Xiang mnp – Min Bei nan – Min Nan wuu – Wu yue – Yue och – Old Chinese ltc – Late Middle Chinese lzh – Classical Chinese
Glottolog	sini1245
Linguasphere	79-AAA
Map of the Sinophone world Legend:   Countries identified Chinese as a primary, administrative, or native language   Countries with more than 5,000,000 Chinese speakers   Countries with more than 1,000,000 Chinese speakers   Countries with more than 500,000 Chinese speakers   Countries with more than 100,000 Chinese speakers   Major Chinese-speaking settlements
ဤဆောင်းပါးတွင် IPA အသံထွက် သင်္ကေတများ ပါဝင်သည်။ မှန်ကန်သော ထောက်ပံ့မှုမရှိပါက ယူနီကုဒ်စာလုံးများအစား ? များ၊ လေးထောင့်ကွက်များနှင့် အခြားသင်္ကေတများ မြင်နေရနိုင်သည်။ IPA သင်္ကေတများ မိတ်ဆက်ကို Help:IPA တွင် ကြည့်ပါ။

Chinese languages (Spoken)
ရိုးရာ တရုတ်	漢語
ရိုးရှင်းသော တရုတ်	汉语
ဆိုလိုရင်း	Han language
Transcriptions Standard Mandarin Hanyu Pinyin Hànyǔ Wade–Giles Han4-yu3 Tongyong Pinyin Hàn-yǔ Yale Romanization Hàn-yǔ IPA [xân.ỳ] Wu Romanization hoe3 nyiu2 Hakka Romanization Hon Ngi Yue: Cantonese Yale Romanization hon yúh IPA [hɔ̄ːn.jy̬ː] Jyutping Hon3 jyu5 Canton Romanization hon3 yü5 Southern Min Hokkien POJ Hàn-gí, Hàn-gú Eastern Min Fuzhou BUC Háng-ngṳ̄
Chinese language (Written)
တရုတ်	中文
ဆိုလိုရင်း	Middle/Central/Chinese text
Transcriptions Standard Mandarin Hanyu Pinyin Zhōngwén Wade–Giles Chung1-wên2 Tongyong Pinyin jhong-wún Yale Romanization jūng-wén IPA [ʈʂʊ́ŋ.wə̌n] Wu Romanization tson1 ven1 Hakka Romanization Chung-Vun Yue: Cantonese Yale Romanization Jūng mán Jyutping Zung1 man4*2 Canton Romanization Zung1 men4*2 Southern Min Hokkien POJ Tiong-bûn Eastern Min Fuzhou BUC Dṳng-ùng

တရုတ်ဘာသာစကား မျိုးကွဲများ

နိုင်ငံတကာတွင် ပြောဆိုသော တရုတ်စကားကို မန်ဒရင် တရုတ်ဘာသာစကားဟု ခေါ်ဆိုလေ့ ရှိကြသည်။ ဟော့ကင်စကား (Hokkien)၊ ကန်တုံစကား (Cantonese)၊ တယိုချူးစကား (Teochew)၊ ဟတ်ကာစကား (Hakka)အပြင် အခြား ဒေသသုံး တရုတ်စကား အများအပြား ရှိသည်။ ဥပမာအားဖြင့် မလေးရှားနိုင်ငံ ကွာလာလမ်ပူမြို့တွင် ကန်တုံစကားကို အသုံးများကြပြီး စင်ကာပူနိုင်ငံ တွင်မူ ဟော့ကင်စကား ကို ပြောဆိုသူ အများအပြား ရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်မူ လက်တို နှင့် လက်ရှည် ဟု ခွဲခြား ခေါ်ဝေါ်လေ့ ရှိသည်။ လက်ရှည် ဆိုသည်မှာ အင်္ကျီလက်ရှည်ဝတ်သော ယဉ်ကျေးသော လူတို့၏ စကားဟု ညွှန်းဆိုခြင်း ဖြစ်ပြီး လက်တို စကားဆိုသည်မှာ အလုပ်သမား လူတန်းစားသုံး စကားဟု ညွှန်းဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။

ကိုးကား

1. တရုတ်လူမှုသိပ္ပံအကယ်ဒမီ (၂၀၁၂), p. 3.
2. china-language.gov.cn Archived 18 December 2015 at the Wayback Machine. (တရုတ်)
3. တရုတ်ဘာသာဟာနိုင်ငံတကာမှာဒုတိယအပြောများဆုံးဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်သည်။