Machado de Assis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Joaquim Marie Machado de Assis (Riu de Janeiro, 21 de júnio de 1839 – Riu de Janeiro, 29 de setembre de 1908) fui un poeta, remancista, dramaturgo, cuntista, jornalista i teatrólogo brasileiro, cunsidrado cumo l maior nome de la literatura brasileira, de forma manjoritária antre ls studiosos de la ária.[1][2] Sue stensa obra custitui-se de nuobe remanses i nuobe pieças teatrales, 200 cuntos, cinco coletáneas de poemas i sonetos, i más de 600 crónicas.[2][3] Machado assumiu cargos públicos al lhargo de to sue bida, passando pul Menistério de la Andústria, Biaçon i Obras Públicas, Menistério de l Comércio i pul Menistério de las Obras Públicas.[4]
La obra ficional de Machado de Assis tendie pa l Remantismo an sue purmeira fase, mas cumbertiu-se an Rialismo na segunda, na qual sue bocaçon lhiterária oubtubo la ouportunidade de rializar la purmeira narratiba fantástica i l purmeiro remanse rialista brasileiro an Mimórias Póstumas de Brás Cubas (sue magnun oupus).[5] Inda na segunda fase, Machado produziu obras que más tarde l colocarian cumo specialista na lhiteratura an purmeira pessona (cumo an Don Casmurro, adonde l narrador de la obra tamien ye sou protagonista). Cumo jornalista, para alhá de repórter, outelizaba ls periódicos para la publicaçon de crónicas, nas quales demunstraba sue bison social, comentando i craticando ls questumes de la sociadade de la época, cumo tamien antebendo las mutaçones tecnológicas que acunterian ne l seclo XX, tornando-se ua de las personalidades que más popularizou l género ne l paíç.[6]