Perdana Menteri Korea ke-7 From Wikipedia, the free encyclopedia
Ye Wanyong (disebut: [iː wɐȵoŋ] ; 7 Jun 1858 - 12 Februari 1926, Jawi: يي وان يوڠ), yang juga dieja Yi Wan-yong atau Lee Wan-yong[1], ialah pengkhianat Korea yang pro-Jepun dan diingati kerana menandatangani Perjanjian Penggabungan Jepun-Korea, yang menempatkan Korea di bawah pemerintahan Jepun pada tahun 1910.
Ye Wanyong | |
|---|---|
이완용 | |
 | |
| Perdana Menteri Korea ke-7 | |
| Dalam jawatan 11 Ogos 1910 – 29 Ogos 1910 | |
| Raja | Sunjong |
| Didahului oleh | Pak Che-soon |
| Digantikan oleh | Jawatan dimansuhkan |
| Maklumat peribadi | |
| Lahir | 7 Jun 1858 Seongnam, Korea (kini Seongnam, Korea Selatan) |
| Mati | 12 Februari 1926 (umur 67) Keijō, Korea Jepun (kini Seoul, Korea Selatan) |
| Hangul | 이완용 |
|---|---|
| Hanja | 李完用 |
| Perumian Semakan | I Wanyong |
| McCune–Reischauer | Yi Wanyong |
| Hangul | 일당 |
| Hanja | 一堂 |
| Perumian Semakan | Ildang |
| McCune–Reischauer | Iltang |
| Hangul | 경덕 |
| Hanja | 敬德 |
| Perumian Semakan | Gyeongdeok |
| McCune–Reischauer | Kyŏngdŏk |
Dilahirkan kepada keluarga terkemuka di Wilayah Gyeonggi, Ye menghabiskan tiga tahun di Amerika Syarikat dari tahun 1887-1891. Ye ialah anggota pengasas Kelab Kemerdekaan yang ditubuhkan pada tahun 1896 dan tergolong dalam "puak reformasi" yang ingin mengasingkan Korea dan membuka negara itu untuk perdagangan luar negeri.[2][3]
Ye ialah seorang menteri pemerintah yang terkemuka semasa Perjanjian Eulsa tahun 1905, dan merupakan penyokong pakatan yang paling lantang yang menjadikan Empayar Korea sebagai naungan di bawah Empayar Jepun, sehingga menghilangkan kedaulatan diplomatiknya. Perjanjian yang ditandatangani itu bertentangan dengan kehendak Maharaja Gojong Korea, dan dia dengan demikian dianggap sebagai ketua lima menteri (termasuk Park Jae-soon, Lee Ji-yong, Lee Geun-taek, Gwon Joong-hyun) yang kemudian dikecam sebagai Lima Pengkhianat Eulsa di Korea.
Di bawah Residen Jeneral Jepun Itō Hirobumi, Ye dinaikkan pangkat sebagai perdana menteri dari tahun 1906 hingga 1910. Ye berperanan penting dalam memaksa Maharaja Gojong melepaskan jawatan pada tahun 1907, setelah Maharaja Gojong berusaha mengecam secara terbuka akan Perjanjian Eulsa di Konvensyen Perdamaian Hague antarabangsa kedua. Pada tahun 1907, Ye juga menjadi ketua di antara tujuh menteri yang menyokong Perjanjian Jepun-Korea 1907, yang selanjutnya meletakkan urusan domestik Korea di bawah kawalan Jepun, sehingga memuktamadkan penjajahan Jepun ke atas Korea. Oleh itu, Ye juga disenaraikan di Korea antara Tujuh Pengkhianat Jeongmi. Pada tahun 1909, dia cedera parah dalam cubaan pembunuhan oleh "Kumpulan Pembunuhan Lima Pengkhianat Eulsa".
Pada tahun 1910, Ye menandatangani Perjanjian Penggabungan Jepun-Korea yang menyebabkan Jepun menguasai sepenuhnya Korea, sementara Maharaja Sunjong enggan menandatanganinya. Atas kerjasama dengan Jepun, Ye juga disenaraikan di Korea antara lapan Pengkhianat Gyeongsul. Dia dihargai dengan gelaran bangsawan dalam sistem kazoku Jepun, menjadi hakushaku (Count) pada tahun 1910, dan digelar kōshaku (Marquis) pada tahun 1921. Dia meninggal pada tahun 1926.
Selepas kemerdekaan Korea pada akhir Perang Dunia II, kubur Ye digali dan jasadnya dimusnahkan, yang sering dianggap sebagai hukuman paling memalukan dalam ideologi Konfusianisme. Ye juga telah menjadi sinonim dengan untuk "pengkhianat" di Korea Selatan.
Bagaimanapun, Dongnip Sinmun (Surat Khabar Kemerdekaan) milik Seo Jae-pil tidak pernah menulis satu pun kritikan terhadapnya.[4]
Undang-undang khas menebus harta kolaborator pro-Jepun di Korea Selatan telah dikuatkuasakan pada tahun 2005 dan jawatankuasa tersebut merampas harta keturunan[5] sembilan orang yang telah berkolaborasi dengan Jepun ketika Korea diilhak oleh Jepun pada bulan Ogos 1910. Ye adalah salah satu yang berada dalam senarai tersebut.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
