From Wikipedia, the free encyclopedia
Paromomisin ialah antimikrob yang digunakan untuk merawat beberapa jangkitan parasit termasuk amebiasis, giardiasis, leishmaniasis dan jangkitan cacing pita.[3] Ia merupakan rawatan baris pertama dalam amebiasis atau giardiasis semasa kehamilan.[3] Jika tidak, ia biasanya merupakan pilihan rawatan baris kedua.[3] Ia diambil melalui mulut, digunakan pada kulit, atau melalui suntikan ke dalam otot.[3]
 | |
 | |
| Data klinikal | |
|---|---|
| Nama dagang | Catenulin, Aminosidine, Humatin, lain-lain[1] |
| Nama lain | monomisin, aminosidina[2] |
| AHFS/Drugs.com | Monograph |
| MedlinePlus | a601098 |
| Data lesen |
|
| Kategori kehamilan |
|
| Kaedah pemberian | Mulut, intraotot, topikal[3] |
| Kod ATC | |
| Status perundangan | |
| Status perundangan |
|
| Data farmakokinetik | |
| Bioketersediaan | Diserap lemah dalam saluran gastrousus |
| Metabolisme | Tiada |
| Perkumuhan | Tahi |
| Pengecam | |
| |
| Nombor CAS | |
| PubChem CID | |
| DrugBank | |
| ChemSpider | |
| UNII | |
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard (EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.028.567 |
| Data kimia dan fizikal | |
| Formula | C23H47N5O18S |
| Jisim molar | 713.71 g·mol−1 |
| Model 3D (JSmol) | |
| |
| |
  (what is this?) (verify) | |
Kesan sampingan biasa apabila diambil melalui mulut termasuk kehilangan selera makan, muntah, sakit perut, dan cirit-birit.[3] Apabila digunakan pada kulit, kesan sampingan yang boleh muncul termasuk kegatalan, kemerahan, dan lepuh.[3] Apabila diberikan melalui suntikan mungkin terdapat demam, masalah hati, atau kehilangan pendengaran.[3] Penggunaan semasa menyusu nampaknya selamat.[4] Paromomisin adalah dalam keluarga ubat aminoglikosida, dan menyebabkan kematian mikrob dengan menghentikan penciptaan protein bakteria.[3]
Paromomisin ditemui pada tahun 1950-an daripada sejenis bakteria Streptomyces, dan mula digunakan dalam perubatan pada 1960.[1][4] Ia berada dalam Senarai Ubat Penting Pertubuhan Kesihatan Sedunia.[5][6] Paromomisin boleh didapati sebagai ubat generik.[7]
Ia adalah antimikrobial yang digunakan untuk merawat jangkitan parasit usus seperti kriptosporidiosis[8] dan amebiasis,[9] dan penyakit lain seperti leishmaniasis.[10] Paromomisin telah terbukti berkesan terhadap leishmaniasis kulit dalam kajian klinikal di USSR pada tahun 1960-an, dan dalam ujian dengan leishmaniasis viseral pada awal 1990-an.[2]
Laluan pemberian ialah suntikan intraotot dan kapsul. Krim topikal paromomisin dengan atau tanpa gentamisin ialah rawatan yang berkesan untuk leishmaniasis kulit berulser menurut keputusan percubaan terkawal kumpulan fasa 3 rawak buta ganda dua selari.[11]
Ubat tidak diserap dengan baik.[12] Kesannya terhadap bayi masih belum diketahui.[13]
Terdapat data yang terhad mengenai keselamatan mengambil paromomisin semasa menyusu tetapi kerana ubat itu kurang diserap, jumlah minimum ubat akan dirembeskan dalam susu ibu.[14]
Terdapat bukti terhad bahawa paromomisin boleh digunakan pada orang yang dijangkiti HIV dan Cryptosporidium. Beberapa ujian kecil telah menunjukkan pengurangan dalam penumpahan oosista selepas rawatan dengan paromomisin.[15]
Kesan buruk yang paling biasa dikaitkan dengan paromomisin sulfat ialah kekejangan perut, cirit-birit, pedih ulu hati, loya dan muntah. Penggunaan jangka panjang paromomisin meningkatkan risiko jangkitan bakteria atau kulat. Tanda-tanda pertumbuhan berlebihan termasuk tompok putih di rongga mulut. Kesan buruk lain yang kurang biasa termasuk miastenia gravis, kerosakan buah pinggang, enterokolitis, sindrom malabsorpsi, eosinofilia, sakit kepala, kehilangan pendengaran, telinga berdengung, gatal-gatal, pening yang teruk dan pankreatitis.[16]
Paromomisin tergolong dalam kelas ubat aminoglikosida, dan oleh itu, beracun kepada buah pinggang dan telinga. Keracunan ini bersifaat tambahan, dan lebih berkemungkinan berlaku apabila digunakan bersama ubat lain yang juga meracunkan telinga dan buah pinggang.[15] Penggunaan serentak foskarnet meningkatkan risiko keracunan buah pinggang.[17] Penggunaan serentak kolitimetat dan paromomisin boleh menyebabkan pernafasan perlahan yang berbahaya dikenali sebagai kemerosotan pernafasan, dan harus dilakukan dengan sangat berhati-hati jika perlu.[17] Apabila digunakan bersama antibiotik sistemik seperti paromomisin, vaksin kolera boleh menyebabkan tindak balas imun.[17] Penggunaan dengan diuretik yang kuat yang juga boleh membahayakan pendengaran, dan perlu dielakkan.[18] Paromomisin mungkin mempunyai tindak balas berbahaya apabila digunakan bersama suksinilkolina paralitik dengan meningkatkan kesan neuron-otot ubat itu.[19]
Tiada interaksi makanan atau minuman yang diketahui dengan paromomisin.[17]
Paromomisin ialah perencat sintesis protein dalam sel tak kalis dengan mengikat RNA ribosom 16S.[20] Antibiotik spektrum luas ini larut dalam air, dan sangat serupa tindakannya dengan neomisin. Aktiviti antimikrob paromomisin terhadap Escherichia coli dan Staphylococcus aureus telah diperhatikan.[21] Paromomisin berfungsi sebagai antibiotik dengan meningkatkan kadar ralat dalam terjemahan ribosom. Paromomisin mengikat di gelungan RNA, di mana residu A1492 dan A1493 biasanya disusun, dan membuang kedua-dua residu ini. Kedua-dua residu ini terlibat dalam pengesanan pasangan Watson-Crick yang betul antara kodon dengan antikodon. Apabila interaksi yang betul dicapai, pengikatan memberikan tenaga untuk membuang kedua-dua residu. Pengikatan paromomisin memberikan tenaga yang cukup bagi tindakan pembuangan sisa itu, dan dengan itu, menyebabkan ribosom menggabungkan asid amino yang tidak betul ke dalam rantai peptida baharu.[22]
Penyerapan gastrousus adalah lemah. Sebarang halangan atau faktor yang menjejaskan kemotilan gastrousus boleh meningkatkan penyerapan ubat dari saluran pencernaan. Di samping itu, sebarang kerosakan struktur, seperti lesi atau ulser akan cenderung meningkatkan penyerapan ubat.
Untuk suntikan intraotot, penyerapan adalah pantas. Paromomisin akan mencapai kepekatan plasma puncak dalam masa satu jam selepas suntikan.[3] Aktiviti in vitro dan in vivo adalah setara dengan neomisin.[23]
Hampir 100% daripada dos oral disingkirkan melalui najis, dan tidak mengalami perubahan. Sebarang ubat yang diserap akan dikumuhkan dalam air kencing.[24]
Paromomisin ditemui pada tahun 1950-an dalam kalangan metabolit sekunder pelbagai Streptomyces, yang kemudiannya dikenali sebagai Streptomyces krestomuceticus, kini dikenali sebagai Streptomyces rimosus. Ia mula digunakan dalam perubatan pada 1960.[1][4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
